Veselinović, Janko - HAJDUK STANKO
— Znam. Al̓ ja ću njega šamarom! — Oho!... Vidiš ti junaka!... Ne smeš jednom krkljavom Kruški ništa, a hoćeš šamarom gorskog cara!... — Pa ja znam njega od ovolicnog. Šta me je puta poljubio u ruku. — Jeste. Ali to više nije onaj Stanko.
Cvijić, Jovan - PSIHIČKE OSOBINE JUŽNIH SLOVENA
Najlepše su šume u Slavoniji: hrastove šume se šire sve do močvarnih ravnica. Četinarske šume Gorskog kotara zauzimaju ceo planinski masiv između Ogulina i strmih jadranskih obala.
Maksimović, Desanka - TRAŽIM POMILOVANJE
Sve ponornice zlatonosne, srebrnjaci gorskog vira, sve duge sedefaste, sav biser što u školjci raste, zvek perpera i talira, sve blago što ga sebar zbira, pregršti
Skerlić, Jovan - ISTORIJA NOVE SRPSKE KNJIŽEVNOSTI
Dolazak na presto vladike Petra II, pesnika Gorskog vijenca, značio je veliki preokret nabolje. Prosvećen i književan čovek, on pribira oko sebe pisce, Simu Milutinovića i
za uzor, i mogu se izvoditi izvesne formalne sličnosti između Serbanke i Svobodijade (Zemun, 1854), Dïйke crnogorske i Gorskog vijenca.
vijeka, u Misli (1844), visoko religioznog i panteističkog nadahnuća, otkriva se budući pesnik Luče mikrokozma i Gorskog vijenca.
Docnije, Pesme Branka Radičevića su vrlo često izdavane; posle Njegoševa Gorskog vijenca to je bila najčešće izdavana i najviše čitana srpska pesnička knjiga.
Šezdesetih godina on objavljuje slabe prevode iz Horacija, Dantea, Ariosta, i priređuje jedno nekritično izdanje Gorskog vijenca (1868).
I ako se hoće paralela između Ljubiše i Njegoša, moglo bi se reći da je Ljubiša odista Njegoš, ali ne Njegoš Gorskog vijenca no Njegoš Kule Đurišića i Čardaka Aleksića. MILAN Đ.
Ćopić, Branko - Bašta sljezove boje
Odakle god, s onu stranu gorskog lanca, stigne kurir s poštom, evo ga najprije tu. Nosi momče pisma, radio-vijesti, kulturni materijal za omladinske
Ćopić, Branko - Čarobna šuma
) odnese s Drine most. Njegošu slavnom iz „Gorskog vijenca“ otkide sjajno perce, projuri besno narodnom pesmom kupeći deseterce.
Pavlović, Miodrag - Srbija do kraja veka
*** U ovom času kad je plemenu potrebno višnje znanje silazi orao s gorskog dvora bolestan i mrk oči ne odvaja od zvezda vode ga dva mladića o čija se ramena oslanja neki vide u njemu
Jakšić, Đura - PESME
pasti... ili večno Zla i podlost prezirati Lednim okom gorskog lava... Ja sam stena, al’ krvava!... 1860. ĆUTITE, ĆUT’TE!... Ćutite, ćut’te!...
Milanković, Milutin - KROZ VASIONU I VEKOVE
Ako se sme verovati opisima koji su se o njoj sačuvali, ta lađa je bila izvanredno lepa i udobna. Sagrađena od gorskog drveta koje je raslo na trusnim padinama vulkana Etne, imala je ona tri sprata.
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
Prema toj presudi, očevidno, za Zogovića, kao i za turskog feudalca iz Gorskog vijenca, „pučina je stoka jedna grdna“, nesposobna ne samo za junaštvo nego i za junačku pesmu, ali za Zogovića ona je
“ Veli njemu Fočić-Memed-aga: „Ne budali, Birčanin-Ilija! Tko bi gorskog upustio vuka?“ Memed-aga viknu na dželata, dželat trže sablju ispod skuta, te Iliji odsiječe glavu; a Aleksa sjede na