Obradović, Dositej - BASNE
Musulmanski zakon njih uči da se mole bogu da bog ne sojedini krštene care i kralje. Molim ih nek mi kažu kakvoga boga oni sebi predstavljaju od koga prose vraždu, nesojedinjenije i neslogu među ljude?
jedini bože, sojedini u ime tvoje sve care i kralje, i ako kad koji od njih ushote nepravednim biti, da mu drugi ne dadu! Sojedini sve ljude u ljubavi, pravdi i dobrodjetelji!
Dučić, Jovan - PESME
U mrak bela stada sa humova shode; Golubi iz polja beže ispred sene; Apijom se vrate legije što vode Kralje od istoka, i pljačku, i plene.
Trebješanin, Žarko - PREDSTAVA O DETETU U SRPSKOJ KULTURI
89. ⁵⁹ Kulišić, Š., P. Ž. Petrović i N. Pantelić, isto, s. 107. ⁶⁰ Klarić, I., „Porod, ženidba, smrt (Kralje u Bosni)“, ZNŽOJS, 27, 1930, s. 167. ⁶¹ Nazor, A., isto, s. 318. ⁶² Klarić, I., isto, s. 167; Tanović, S., isto, s.
Kiselinović, Đ., „Običaji u Prespi“, Južni pregled, 6, Skoplje 1928. Klarić, I., „Porod, ženidba, smrt (Kralje u Bosni)“, ZNŽOJS, 27, Zagreb 1930. K. L. P., „Ne valja se“, Luča, 3—8, Cetinje 1897. Klicin, M. S.
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
U Zidanju Skadra ponavljaju se stihovi koji izražavaju osnovne momente — teškoće, upornost, žrtvu: Ne mo'š, kralje, temelj podignuti, a kamoli sagraditi grada. Tako će se temelj obdržati, tako ćete sagraditi grada.
3 ZIDANjE SKADRA Grad gradila tri brata rođena, do tri brata, tri Mrljavčevića: jedno bješe Vukašine kralje, drugo bješe Uglješa vojvoda, treće bješe Mrljavčević Gojko; grad gradili Skadar na Bojani, grad gradili tri godine
Kad nastala godina četvrta, tada viče sa planine vila: „Ne muči se, Vukašine kralje, ne muči se i ne harči blaga! Ne mož, kralje, temelj podignuti, a kamoli sagraditi grada, dok ne nađeš dva slična
Ne mož, kralje, temelj podignuti, a kamoli sagraditi grada, dok ne nađeš dva slična imena, dok ne nađeš Stoju i Stojana, a oboje
Kad to začu Vukašine kralje, on doziva slugu Desimira: „Desimire, moje čedo drago! Dosad si mi bio vjerna sluga, a odsade moje čedo drago;
ne nađe Stoje i Stojana; pa se vrnu Skadru na Bojanu, dade kralju konje i intove, i dade mu šest tovara blaga: „Eto, kralje, konji i intovi, i eto ti šest tovara blaga, ja ne nađoh dva slična imena, ja ne nađoh Stoje i Stojana“.
Kad to začu Vukašine kralju, on podviknu Rada neimara, Rade viknu tri stotin' majstora: gradi kralje Skadar na Bojani, kralje gradi, vila obaljuje, ne da vila temelj podignuti, a kamoli sagraditi grada!
to začu Vukašine kralju, on podviknu Rada neimara, Rade viknu tri stotin' majstora: gradi kralje Skadar na Bojani, kralje gradi, vila obaljuje, ne da vila temelj podignuti, a kamoli sagraditi grada!
Pa dozivlje iz planine vila: „More, ču li, Vukašine kralju! Ne muči se i ne harči blaga, ne mož, kralje, temelj podignuti, a kamoli sagraditi grada!
Kad su bili kraljevu šatoru, reče tade Vukašine kralje: ,,Blago mene do boga miloga! Eto mene moga sina Marka: On će kazat na mene je carstvo, Od oca će ostanuti sinu“.
Kralj dopade na crkvena vrata, po direku udari handžarom, iz direka krvca pokapala. Tad se kralje bio pokajao, Te je riječ bio govorio: „Lele mene do boga jednoga, đe pogubih svoga sina Marka!
“ Al' iz crkve nešto progovara: „A čuješ li, Vukašine kralje! Ti nijesi posjekao Marka, već posječe božjega anđela“. Na Marka je vrlo žao kralju, te ga ljuto kune i proklinje: „Sine
Stefanović Venclović, Gavril - CRNI BIVO U SRCU
o poljski, o trgovini, za narodske li koje poslove, što li se po sokaci čini, i po tuđih kuća, po putovi, za vojske, za kralje i care, za spahije i gospodu.
Grčkoga cara veliki vezir Belizarije, kojino je mnoge vilajete pod grčko carstvo bio pokorio, i tolike kralje i velike prince porazbijao, — pak posle toga izvadiše mu sudom oči i ostao je jednim hudim prosjakom, tako da je sedio