Nenadović, Mateja Prota - MEMOARI
peške uz Dobranu, kud nas Miloš provodi, više šumom nego poljem, do Cera planine, ispod Cera dođemo u Dvorište Miloša Obilića. Noćimo.
Pita Karađorđe: „Čije se ovo Dvorište zove?” — Kažu: „Zove se Miloša Obilića, vojvode pocerskog, Dvorište”. — „E, kojekuda, posecite ovu trojicu, turske udvorice, koji vole Turcima nego svojoj
Cvijić, Jovan - PSIHIČKE OSOBINE JUŽNIH SLOVENA
Svaka je grupa obožavala po koga junaka. Svi Crnogorci Stare Crne Gore smatraju Miloša Obilića kao svoga duhovnog pretka, i ne samo da misle o njemu i da mu se dive, već ga i sanjaju.
Tako je izvršeno prirodno odabiranje junačkih tipova od Miloša Obilića do bezbrojnih bezimenih junaka u godinama 1912—1918.
Nad svima ostalim preovlađuju dva osećanja: plemenska slava i čast i nacionalna misao ili „vera Obilića“, glavnog kosovskog junaka. Crnogorci su ispunjeni „verom Obilića“ kao Jevreji Staroga zaveta verom u Jehovu.
Crnogorci su ispunjeni „verom Obilića“ kao Jevreji Staroga zaveta verom u Jehovu. Glavna hrana su im predanja o Kosovu i o srpskoj nemanjićkoj državi, i ova
bila ovakva kao i ova gospoda, a propala je u Kosovskom boju“, i nastavili su pričati o podvizima Miloša Kobilovića (Obilića). Tri i po veka docnije, 1874. god.
„Rabotom“ su ispunjeni onako kao što su Crnogorci ispunjeni „verom Obilića“. Pričanje i zanovetanje bez praktičnog cilja po pravilu je protivno njihovoj prirodi.
Trebješanin, Žarko - PREDSTAVA O DETETU U SRPSKOJ KULTURI
U legendama o junacima takođe je opšte mesto da su njih vile zadojile. Neobično junaštvo Banović Strahinje, Miloša Obilića, Alije Đerzeleza i drugih junaka narod objašnjava time što su ih kao decu vile zadojile i tako im ulile natprirodnu
Popović, Jovan Sterija - RODOLJUPCI
ŠERBULIĆ: Živio! LEPRŠIĆ: Svaki Srbin neka se napije vode iz česme ’ajdučke, neka uzme sablju Miloša Obilića i topuz Kraljevića Marka, pak će opet nastati carstvo dušanovo. SVI: Živili!
Je li to istina, zaboga? GAVRILOVIĆ: Zasad je tako. ZELENIĆKA: O, seni Miloša Obilića, Ajduk Veljka i drugih junaka, čujete li?
Skerlić, Jovan - ISTORIJA NOVE SRPSKE KNJIŽEVNOSTI
Jan Kolar je Milutinovića i Mickijeviča nazivao »dvoma najglavnijem pevcima sadašnjega veka«; Mickijevič je njegovog Obilića stavljao u isti red sa Puškinovim Dimitrijem.
Sremac, Stevan - PROZA
Spomenuo je posle i sjajnu krunu Dušanovu i Carigrad, i junačkoga Miloša Obilića, mučenika cara Lazara i prokletoga Vuka Brankovića, a završio je svoju malo podužu izjavu tim: da će i on svojim
Ilić, Vojislav J. - DEČJA ZBIRKA PESAMA
Kojim zbore milioni. Oni štuju običaje. Ali prošlost više svega, A uz gusle proslavljaju Obilića, Skenderbega I Kosovo Polje ravno, Gde nam pade carstvo slavno.
Simović, Ljubomir - PUTUJUĆE POZORIŠTE ŠOPALOVIĆ
Potomci Obilića ne dolaze u pozorište zbog umetnosti, nego zbog junaštva! I u crkvu ne dolaze da vide Hrista i Bogorodicu, nego da
Crnjanski, Miloš - Lirika Itake
Ovu čašu banaćanskoj diviziji, koja će izići sva pogrbljena od najgadnijih bolesti, pred Obilića, sa veselim smehom i bezbrižnim urlikom, punim smeha. Čašu banaćanskoj diviziji.
Petrović, Petar Njegoš - GORSKI VIJENAC
Janko brani Vladislava mrtva; što ga brani, kad ga ne odbrani? Skenderbeg je srca Obilića, al' umrije tužnim izgnanikom. A ja što ću, ali sa kime ću?
Ne šćeste li poslušat Batrića, kunem vi se vjerom Obilića i oružjem, mojijem uzdanjem, u krv će nam vjere zaplivati, — biće bolja koja ne potone! Ne složi se Bajram sa Božićem!
POSLE TRIDEST ČETRDEST DRUGAH PRIČAJ SVOJE SNOVE; SVAKI KAZA SAN JEDNAK, DA JE OBILIĆA VIDIO KAO I VOJVODA BATRIĆ. VESELI IDU U CRKVU DA SE ZAKUNU SVI NAJEDNO DA SE KOLjU S DOMAĆIMA TURCIMA. ULAZE U CRKVU.
IGUMAN STEFAN (čita naizust) Vjerne sluge pomjani, Gospodi, vladaoce, ma tvoje robove: nepobjednog mladoga dušana, Obilića, Kastriota Đura, Zrinovića, Ivana, Milana, Strahinića, Relju Krilatoga, Crnoviće Iva i Uroša, Cmiljanića, vojvodu
Knežević, Milivoje V. - ANTOLOGIJA NARODNIH UMOTVORINA
MAČVA Pripovijeda se da je knez Lazar pitao Miloša Obilića (kad je došao da idu na Kosovo): „Kamo ti, Milošu, Mačvani?“ — A on mu odgovorio: „Ostali, čestiti kneže, da krče i da
Petrović, Petar Njegoš - LUČA MIKROKOZMA
Ja od tebe jošte mnogo ištem: da postaviš u plamteće vrste, pred očima Srpstva i Slavjanstva, Obilića, Đorđa i Dušana, i jošt koga srpskoga heroja; da progrmiš hulom strahovitom na Vujicu, Vuka, Vukašina, bogomrske
Vasić, Dragiša - SABRANE PRIPOVETKE
Igrao se Subotićev Boj na Kosovu sa Aleksom Lepirom u poznatoj ulozi Miloša Obilića. I predstava, sjajno posećena i besprekorno pripremljena, započe tačno kad je u plakatama, najrazličnijih slova i boja,
ispričati) ne potraja dugo, a u publici zavlada neželjeni ali i nepodeljeni utisak: da se Lepir Aleksa, koji je ulogu Obilića držao u svojim rukama, neće i ne može ovoga večera lako izvući, pošto se u samom početku i pri prvim rečima tako bio
Petković, Novica - SLOVENSKE PČELE U GRAČANICI
iz dvostrane perspektive, iz mitskonacionalne i iskonskomajčinske: Joooj, tri goda srpska u mom vijeku, tri Obilića u mom mlijeku.
Leskovac, Mladen - STARIJA SRPSKA POEZIJA
glas naroda poje Na Dunavu, Timoku, Savi, Dravi, Tko stvorit slasti nektarskoga pića, Tko l’ stići slavu Miloš’ Obilića?
Jakšić, Đura - JELISAVETA
A bješe sinovac, da već ne žnavah valjastijega, a pristâ bi bo’zna srcem viteškijem i uz Obilića... E! e, gospodaru! Baš kâ da mi srce odnije, a volijah mu mojom glavom život zamijenit no uplijenit krunu ćesarovu.
Ivić, Pavle (sa grupom autora) - Kratka istorija srpske književnosti
Ovaj izbor u punoj slobodi lične volje vrhunsko ostvarenje dobija u podvigu Miloša Obilića, u izvršenju zaveta koji je dao svome knezu.
je očuvana i u motivskim obrascima, u blagoslovu ustaniku Milošu od Pocerja, imenjaku slavnog kosovskog viteza Miloša Obilića ("Veseli se, Pocerac Milošu,/ Desna ti se posvetila ruka/ Koja znade pogubiti Meha,/ Svim Turcima hrabrog poglavara").
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
MUSIĆ STEVAN 271 20 CARICA MILICA I VLADETA VOJVODA 279 21 SLUGA MILUTIN 282 22 SMRT MILOŠA DRAGILOVIĆA (OBILIĆA) 286 23 KOSOVKA DEVOJKA 290 24 SMRT MAJKE JUGOVIĆA 296 25 MARKO KRALjEVIĆ I ORAO 300 26 MARKO KRALjEVIĆ POZNAJE
One pevaju, na primer, kneza Lazara, Miloša Obilića, Jugoviće i druge kosovske junake i poznatu katastrofu od 1389; one to čine sa mnogim detaljima i motivima koji se
lika nalazimo kod Jugovića, kod Banović Strahinje, kod Srđe Zlopogleđe, kod Musića Stevana i, ponajviše, kod Miloša Obilića.
sitni bojevi tu opisani; najveći junak toga vremena je po pesmi sin Vuka Tomanovića Nikac od Rovina, koji je, kao „sin Obilića“, ubio bosanskog pašu pod šatorom.
Miloša Obilića, zbog njegova senjačkog porekla, prati podsmeh velike gospode: „Miloša je kobila rodila“. Ali pogledajmo i Jugoviće,
Kao dokaz da je rat profesija feudalaca Kravcov navodi ove reči Miloša Obilića: Ima dosta vojske u Turaka, al' s' možemo s njima udariti, i lasno ih pridobit možemo; jera nije vojska od
7 MILOŠ U LATINIMA Bože mili, čuda velikoga! Kada slavni srpski knez Lazare posla zeta Miloš-Obilića u Latine da kupi harače, Latini ga divno dočekaše, i gosposkom časti ugostiše, pa ga vode pred bijelu crkvu, pred
Ta nikom je drugom napit neću, već u zdravlja Miloš-Obilića! Zdrav, Milošu, vjero i nevjero! Prva vjero, potonja nevjero!
Još mu reče carica Milica: „Stan', počekaj, kneževa vojvodo! Ne viđe li još dva zeta moja: Brankovića, Miloš-Obilića?“ Al' besjedi Vladeta vojvoda: „Ta ja prođoh kroz Kosovo ravno, i ja viđeh Miloš-Obilića: on stajaše u polju Kosovu, na
“ Al' besjedi Vladeta vojvoda: „Ta ja prođoh kroz Kosovo ravno, i ja viđeh Miloš-Obilića: on stajaše u polju Kosovu, na bojno se koplje naslonio, bojno mu se koplje prelomilo, pak na njega Turci navališe, dosad
On izdade cara na Kosovu i odvede dvanaest hiljada, gospo moja, ljutog oklopnika“. 22 SMRT MILOŠA DRAGILOVIĆA (OBILIĆA) Ljepu šetu pošetala Milica Lazarovica, ljubi Lazarova, i ona mi šetaše, višnjega boga moljaše: „Ti me, bože, donesi na
Od vijeka do suda božjega, tj. od postanja do kraja ovoga sveta. 7 Posle zeta Miloš-Obilića (istorija ne zna da je Miloš bio zet Lazarev i svakako da — kao neznatan plemić — to nije mogao biti).