Trebješanin, Žarko - PREDSTAVA O DETETU U SRPSKOJ KULTURI
Neki od najpoznatijih legendarnih junaka epske poezije (Miloš Obilić, Marko Kraljević, Vojvoda Prijezda, Banović Strahinja i drugi) ujedno su, kako to pokazuje jedno istraživanje, i najomiljeniji likovi među našom decom.
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
Neka i nema izgleda za pobedu, neka je protivnik bezbroj puta nadmoćniji, svejedno — oni se bore. Vojvoda Prijezda (u pesmi Smrt vojvode Prijezde) umire da se ne bi osramotio ustupajući tiraninu sablju, konja i ljubu.
kad bi se u nekom kraju hajdučka borba utišala i turski zulumi povećali, žalost za junacima kao što su Dojčin, Prijezda, Kajica, Oblačić Rade, Zmaj-despot izlivala se kroz reči Margite devojke: Braćo moja, srpske vojevode, kako biste,
Sestra Derenčića bana — to su sve sestre koje su ostajale bez braće. Prijezda i Jelica — to su svi ljudi koji su stradali od nadmoćne sile.
Miloš Obilić ima samo herojsko srce, a predstavlja najviši ideal života. Vojvoda Prijezda, čuvajući slobodu i dostojanstvo čoveka, žrtvuje sve što ima, pa i sam život. Sličnih primera ima na stotine.
Vojvoda Prijezda ne brani sam Stalać. I u hajdučkim i uskočkim pesmama opevaju se, uglavnom, podvizi pojedinaca, pa čak i u nekim
Od Memeda, od cara turskoga, a dolaze do Stalaća grada, do Prijezde, vojvode stalaćke: „O Prijezda, vojvodo stalaćka, pošlji meni do tri dobra tvoja: prvo dobro — sablju navaliju, koja seče drvlje i kamenje, drvo, kamen i
Gledi knjigu vojvoda Prijezda, onu gledi, drugu sitnu piše: „Car-Memede, turski gospodaru, kupi vojske koliko ti drago, pod Stalaća kad je tebi
ljuba na bedena malena Stalaća, pa s bedena u Moravu gledi, al' Morava mutna ispod grada, pa besedi Prijezdina ljuba: „O Prijezda, dragi gospodaru, ja se bojim, dragi gospodaru, nas će Turci lagumom dignuti“.
Al' besedi vojvoda Prijezda: „Muči, ljubo, mukom se zamukla! Gdi će biti lagum pod Moravom?“ Potom došla ta nedelja prva, i gospoda otišla u
ta nedelja prva, i gospoda otišla u crkvu, i božju su službu ostajali; kad gospoda izišla iz crkve, tad besedi vojvoda Prijezda: „O vojvode, moja desna krila, krila moja, s vama ću letiti, da ručamo, da se napijemo, da na gradu vrata otvorimo, da
“ Pa Prijezda ljubu dozivaše: „Idi, ljubo, u pivnice donje, te donesi vina i rakije“. Uze Jela dva kondira zlatna pa otide u pivnice
Onda skoči vojvoda Prijezda, te na gradu otvori kapiju, pa na Turke juriš učiniše, te se biše i sekoše s Turci, dok pogibe šezdeset vojvoda, nji