Matavulj, Simo - BAKONJA FRA BRNE
Rekosmo poprijed da su Jerkovići maličak prihvatljivi, a glad je glad, a ljudi su ljudi, pa eto fratru bruke gotove, ako ne preteče zlo! Sad da prijeđemo na ono što je pretežnije.
Pa onda treći, kojim završiše momčad Krkote i Zubaci. Stipan pripali cigaretu fratru pa se poizmače. Jerkovići razumješe sad da je blizu čas u kome će se izleći ono oko čega se sve obrtalo, te umukoše i
Čimavica smignu ramenima pak izađe. Dundaka nagonjahu drugovi da nazdravi svakome fratru, a uz svaku zdravicu da iskapi po čašicu.
A ne bi ni jedan nazvâ „faljen Isus!“ niti bi ruku poljubija fratru da mu glavu odsičeš!... Drži svoje, brate!... Ali jopet, bože mi oprosti, miliji su mi nego naši!...
Više je brige fratru zadavalo ovo pošljednje, jer se bojao bruke, i često govoraše o tome sa Srdarom. Da ne bi njega, moguće je da bi Bakonja
Leskovac, Mladen - STARIJA SRPSKA POEZIJA
liričari i estetičari, Glas SAN, 60, 241—2), zato što je meću hartijama Milovanova našao jednu pesmicu o siromašnom fratru, smatrao da je ona njegova; pesma je međutim poznata satirična rugalica o fratru Zvekanu od Antuna Ivanošića (v. knj.
našao jednu pesmicu o siromašnom fratru, smatrao da je ona njegova; pesma je međutim poznata satirična rugalica o fratru Zvekanu od Antuna Ivanošića (v. knj.