Skerlić, Jovan - ISTORIJA NOVE SRPSKE KNJIŽEVNOSTI
i učitelj Milivoje (1880), zbirka Letnje večeri (1880), Deset para (1881), Međudnevica (1885), veća pripovetka Omer Čelebija (1886), Zanovet (1894), Naselje (1895).
Kostić, Laza - PESME
A što kukam? — da sam i ja u tom jatu čelebija, oko Tebe što se vija, pa da me se, u toj četi, Tvoje srce samo seti kad inamo kud odleti, — tad bi bilo kuku-lele!
Milošević-Đorđević, Nada - LIRSKE NARODNE PESME
“ Al’ besjedi siva tica orle: “Id’ odatle, sovo bućoglava! Nije ’vaki čelebija za te.“ 252. Kad se ženi vrabac Podunavac, Zaprosio sjenicu djevojku Tri din hoda preko polja ravna, A četiri
Čaršija - trg, poslovni deo grada, trgovačka četvrt čauš - starešina nad nekoliko vojnika u turskoj vojsci, vodnik čelebija - mlad gospodin; titula mladića plemićkog roda čemerika - biljka iz porodice ljiljana čiji je koren vrlo gorak i otrovan
Čajkanović, Veselin - REČNIK SRPSKIH NARODNIH VEROVANJA O BILJKAMA
i breskvu pominje i Evlija Čelebija (Zbornik Etnografskog muzeja, 1953, 273 id). Ali kasnije objavljena verovanja koja se razlikuju od onih u »Rečniku« ili
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
knjiga dođe, namah viknu u svoju družinu; skupi mu se tridest mladih druga, svaki bješe lepši od đevojke; a poskoči čelebija Grujo, pa dovati laka dževerdana, ode pravo na Grahovo ravno. Po akšamu stiže u Grahovo, a pred kulu Milutina kneza.
ćuprija kod Beograda čekrk-čelenka, čekrkli-čelenka — srebrno ili zlatno pero na kali koje se okreće prema vetru čelebija — gospodin, gospodar čelebi-pazar — gospodski, gazdinski trg čelenka — nakit za junaštvo, srebrno ili zlatno pero
Sremac, Stevan - ZONA ZAMFIROVA
Pantiš li, hej—hej, damno, što učini onaj Miče Vačin... kad stanu ašik na onu čengiju Đulsefu... Čelebija se zvaše?! — Ostavi si čovek i tatka, i majku, i dućan, i trgovinu, pa si fati put sas Cigani u guberl’k...