Skerlić, Jovan - ISTORIJA NOVE SRPSKE KNJIŽEVNOSTI
1879, izdao je putopis S Drine na Nišavu. Osim toga napisao je ep Nevestu Ljutice Bogdana (1880) i Monah (1887). 1884. napisao je »sliku iz srpske prošlosti« Miloš u Latinima (štampano u Beogradu
Nevesta Ljutice Bogdana je u srpsko istorijsko ruho obučena jedna romantičarska riterska povest, sa potpunim odsustvom istorijskog
Knežević, Milivoje V. - ANTOLOGIJA NARODNIH UMOTVORINA
pištati glasom do neba, suzom do zemlje, kad pođoh po pesku, ubodoh se na tresku, grdne se rane podljutiše, grdne se ljutice razljutiše.
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
bješe od Prilipa Marko, drugo bješe Relja od Pazara, treće bješe Miloš od Pocerja; udariše pokraj vinograda, vinograda Ljutice Bogdana.
Da ti znadeš čij' su vinogradi, daleko bi konja obgonio: vinograd je Ljutice Bogdana! Ja sam jednom ovuda prošao i lomio grozna vinograda, pripazi me Ljutica Bogdane na kobili tankoj bedeviji; ja
Pogledaše tri srpske vojvode, al' eto ti Ljutice Bogdana i sa njime dvanaest vojvoda! Kad to viđe Kraljeviću Marko, on besjedi Reli i Milošu: „Čujete li, do dva
Kad to viđe Kraljeviću Marko, on besjedi Reli i Milošu: „Čujete li, do dva pobratima! Eto nama Ljutice Bogdana, sva tri ćemo izgubiti glave, već hodite da mi pobjegnemo!
Al' eto ti Ljutice Bogdana, đe on goni Relju i Miloša, obojici savezao ruke. Kad to viđe Kraljeviću Marko, prepade se kako nikad nije, pak
ljubljeni, voljeni, dragi Ljubovići — poznata stara hercegovačka porodica ljute zmije od krajine — opasni za neprijatelja Ljutice — selo u Tamnavi (u srezu posavskom) ljuto gvožđe — (u zapadnim krajevima) čelik ljucki — ljudski mavluta — nekakav
Stefanović Venclović, Gavril - CRNI BIVO U SRCU
našu gizdavu lepotu Smrdljivu u groblju, I vi, gospodo boljari pošteni i sudije, Poniknite onamo, te se uzbojte Boga! Ljutice i garezljivi naleti! Viđ'te kako se rasiplju i preturaju se kosti.