Десница, Владан - Прољећа Ивана Галеба
Тишина. Велика, безмјерна тишина у уском простору између мене и павиљона преко пута, између мене и свега. И чисто ћутилно осјећам како се, неком чудном транссупстанцијацијом, та тишина претвара у вријеме. Мртво, безмјерно вријеме.