Crnjanski, Miloš - Seobe 2
Smrt je, za dezertera, u to doba, bila sigurna. Kraj sveg uveravanja Agagijanijanovog, da je gospoža Huml sigurna, da ona zna da serbski oficiri dolaze u Vijenu radi svojih, nerešenih, molbi, i
Otmene, velikosvetske, zavodnice – koje je bio zaboravio. Posle tog Agagijanijanovog pisma, to jutro, spremajući se u audijenciju Kostjurinu, Isakovič je, prema gospoži Evdokiji, i njenoj kćeri, osećao
Ipak, posle tog Agagijanijanovog pisma, uspomene na gospožu Božič nije više mogao da istera iz glave, kao što se laste, iz gnezda u koje se u proleće