Desnica, Vladan - Proljeća Ivana Galeba
i aktivnom obliku, već samo kao više-manje besadržajnu shematsku suprotnost, koja automatski niče po formalnom zahtjevu antitetičnosti naše psihe. Jedna zavjetna, cjeloživotna mržnja, jedna mržnja-vodilja, podobna je da prevlada čak i misao smrti.
A odatle se nužno rađa misao ne o identitetu ili nekakvoj međusobnoj integraciji, nego baš naprotiv o čistoj antitetičnosti između onoga što se zove „scena”, „scensko djelo”, „scenska umjetnost“ i onoga što se zove „poetsko djelo u dramskom