Ćopić, Branko - Doživljaji mačka Toše
na svoje pravo mjesto i on povika: — Uvaženi kneže Kruškotresu, bježi što te noge nose, jer te traže dvije strašne delije! — Kakve delije? — uznemiri se medo. — Mačak lav i Miš prorok! Vau, koliki su i kakvi su! — Kakvi, kakvi?!
— Kakve delije? — uznemiri se medo. — Mačak lav i Miš prorok! Vau, koliki su i kakvi su! — Kakvi, kakvi?! — prepade se Kruškotres.
Danojlić, Milovan - NAIVNA PESMA
da prevrćem po starim odbačenim knjigama, i kad slučajno nabasam na pjesmaricu o Marku, uvijek se tada sjetim Maligana Delije i njegova svijeta.
(Junački svijet Maligina delije) Sve je to viđeno iz daljine, u perspektivi izgubljenog raja: vreme, ljudi, tajna značenja, veze.
Ćopić, Branko - Bašta sljezove boje
— He-he, ipak nas čeka stara paripina rakoli se Petrak. — Ne otpisuju se tako lako ovake dvije delije. — Evo ih, vraćaju se budalaši!
Prolazeći našim krajem, Mulić je najčešće svraćao kod mog kuma Rožljike, jednog brkatog delije strašna pogleda i krupne glasine.
Ćopić, Branko - Čarobna šuma
Dva su drugara u čudu stala. „Pogledaj, Žućo, visokog ždrala.“ „O zdravo, mirno, delije s mlina! — ždral se pokrenu sivi — Melje li žrvanj, šta radi Triša, kako se kod vas živi?
“ Slobodan hrabro odvraća vuku: „Stradaćeš poput čvorka, videćeš kako delije tuku, kada te zvekne Borka! Ona je, brajko, ponela na put čelik cipele i drven kaput. „ „Pobogu, ljudi!
Milošević-Đorđević, Nada - LIRSKE NARODNE PESME
Drumom idu tri delije, I među se vode zbore Koji b’ čemu najvolio; Najstariji govorio: “Ja b, paun’ma najvolio“. Najsrednji je govorio:
Danojlić, Milovan - KAKO SPAVAJU TRAMVAJI I DRUGE PESME
” „Šta se predomišljate? Napred! Smelije! Dosta je bilo praznih izjava! Pokažite se, dične delije, Prokletnici s Prokletija i od Plava, Podanici zemlje Dembelije, Od Triglava do Đevđelije, I od Đevđelije do Triglava!
Knežević, Milivoje V. - ANTOLOGIJA NARODNIH UMOTVORINA
— Popo, popuj, ama malo i prioruj! — Prava braća bez aršina čohu dijele. — Pred nemogućim nema delije. — Presta vjetar — stadoše galije. — Prednje vrane padaju zadnje. — Psi zimi kuću grade, a leti u koprivama hladuju.
Obradović, Dositej - ŽIVOT I PRIKLJUČENIJA
i duboki[h] nauka namrgođenim licem čine različna primečanija sverh sujete bogatstva i novaca, jošte su k tomu takove delije da se rugaju onima koji su kadri steći i ne samo spokojno no i lepo živiti — takovima svak lasno može viditi da mozak
Petković, Vladislav Dis - PESME
Umesto suze da mrtve delije Ožale redom, nek grobove njine Pesma iz srca, iz grudi prelije: Velika pesma umesto crnine.
Umesto suze da mrtve delije Ožale redom, nek u njine kosti Uiđe ljubav novoga pojasa I bol moj, zašto ovaj život prosti Nisam spustio u borbu
Jakšić, Đura - STANOJE GLAVAŠ
“ (Izdaleka se čuje puškaranje.) Ha, tako, momci! Tako, delije, Što ima krvi, nek’ se prolije, Što ima zala, nek’ se pokosi, A gavran meso neka odnosi!... (Potprašuje pušku.
Jakšić, Đura - JELISAVETA
košulja Izgubila mu sjajnost pozlate; A na balčaku sablje ubojne I ne vide se zrna alemska Od njine krvi, deco, delije! BOGDAN: Bio se s njima, Ali se ne bi njima predao!... RADOŠ: To nikad ne bi!
Ilić, Vojislav J. - PESME
Nekako on se zagleda u gradu U lepu Jelku, u nevino dete; Zaište, dakle, da je njemu dadu; A već delije počele da prete Pucaju noću, pod zaklonom mraka, Kroz uske rešme iz dugih pušaka. 15.
da bi spasô sestru, Diže se kradom preko hladne Drine, Al' ovde pade, na ovome mestu Pogibe mučki od zasede njine. Delije tada dograbiše momu, A vlasti turske razbojnike skriše... Otide Jelka Salijinom domu, I nikad o njoj ne sazna se više.
Petrović, Rastko - PESME
153 SA SVETLIM POLjUPCEM NA USNAMA 155 BITINSKI PASTIR 159 PONOĆNE DELIJE 164 PREVODI 166 PIJANI BROD 167 RUKE 171 PESME RANE PESME NEŠTO ŠTO NE BI TREBALO DA ZNAM U ponoć
Jer seljanke i seljaci I kraljevi i kraljice, I delije i dečaci, I sve ptice i sve šume, I sve lađe i sva mora, I oblaci i zverovi, I nebesa i svetlosti, I žuđenja i
Na brodu ”Đul-džemal“, februara 1932. PONOĆNE DELIJE Kroz čarnu goru oni jaše, Kroz čarnu goru oni zure, Sa neba kaplju puste ure, Ponoćne delije kroz noć jaše.
PONOĆNE DELIJE Kroz čarnu goru oni jaše, Kroz čarnu goru oni zure, Sa neba kaplju puste ure, Ponoćne delije kroz noć jaše.
Dragane divne svoje čini Istkaše čežnjom po planini; Kroz granje zvezda sjaj se lije Po putu jezde žar-delije. Gde kopne ponoć rujnog granja Šapuću daljnih reč dragana, S rukom na srpu koje bije, Nad konjma snijuć san delije.
Gde kopne ponoć rujnog granja Šapuću daljnih reč dragana, S rukom na srpu koje bije, Nad konjma snijuć san delije. Tu besne zveri izdisanje, Tu kaplje krvi lišće krije, Dok projahuju kroz sve sanje Ljubeć kob svoju kob-delije.
Tu besne zveri izdisanje, Tu kaplje krvi lišće krije, Dok projahuju kroz sve sanje Ljubeć kob svoju kob-delije. Konjici ko da njini vrani Ne tiču tle zemlje gora Već da su oni novi dani Bez sjajnog zraka i bez zora A grdne senke
I ljubav naša čak ih skrije Od nas. Ni topot više nije Dokaz da behu noćne ure, Minuše mračno kob-delije. Jarki pastiri naše paše, I tolka čežnja, žal i tuga Nad zemljom tamnom kud projaše Svodom zasvetli nova pruga.
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
Ovo nije Strahiniću bane, no ja jesam carevi delija: jedeci se carski pokidaše, u ordiju tursku pobjegoše, sve delije hitro potrčaše da jedeke caru pofatamo; ako kažem caru, ja veziru, koju si mi riječ besjedio, hoćeš, stari, jada
Utom stiže Kraljeviću Marko, pak potrže sablju od bedrice, i okupi Murata vezira: pobjegoše po polju delije, kao vrapci od kopca po trnju; stiže Marko Murata vezira i rusu mu odsiječe glavu, a od mladih dvanaest delija on
Britku sablju izmače, konjica pothodi, mnogo Turak' posiče, nut' careve delije, janičare Turke. Tere junak dovede na busiju Kraljevića.
se sitne knjige rasturiše od tog mora do zelena Lima, te pođoše srpske poglavice i vojvode, što su za svatove, i delije, sve glavni junaci!
Arapine sa njegovih trideset delija; Turčin ćera tri tovara blaga, pa kad viđe trideset hajduka, a on viknu na svoje delije, te uvriško sablje povadiše, u hajduke juriš učiniše, ne daše im puške isturiti, no trideset glava osjekoše, Radivoja
odaja; ali veli dijete Grujica: „Braćo moja, tridest mojih druga, svaki sjedi u svojoj odaji, pa kad dođu pašine delije, ljubite ih u skut i u ruku, otpaš'te im svijetlo oružje, a služite vino i rakiju, a slušajte moje danickinje: kada
Ršumović, Ljubivoje - MA ŠTA MI REČE
RASTEMO 67 DUGME SLUŽI KAPUTU 69 DOMOVINA SE BRANI LEPOTOM 70 USLED PROLEĆA 71 NA POLjU GDE SE ČAVKE ČAVČE 72 ODAKLE SU DELIJE 74 BILA JEDNOM JEDNA KATA 75 OD SELA DO SELA PUTELjAK 76 U JEDNOM DANU 77 BILO JEDNO TUŽNO MORE 79 KAPETAN JE PITAO
ZELENOG DANA HAJDE DA RASTEMO Do stola Do stolice Do kašike Do police Rastimo Sa lastama lastimo Sokolice Delije Dokolići Junačine Ne birajmo načine Rastimo Do tacne Do plafona Do mature Telefona Do dugačkih pantalona
poglavar izvadi mapu I žvrljnu nešto u registar AKO JE TAKO — SKIDAM KAPU JESI TVRDOGLAV AL SI BISTAR ODAKLE SU DELIJE Odakle su delije Iz varoši Velije Gde se jede jelije Gde se želi želije Gde se sedi selije Gde se voli vrelije
mapu I žvrljnu nešto u registar AKO JE TAKO — SKIDAM KAPU JESI TVRDOGLAV AL SI BISTAR ODAKLE SU DELIJE Odakle su delije Iz varoši Velije Gde se jede jelije Gde se želi želije Gde se sedi selije Gde se voli vrelije Gde se misli
Gde se voli vrelije Gde se misli čelije Gde se priča zrelije Gde se ćuti celije Gde se živi smelije Odatle su delije BILA JEDNOM JEDNA KATA Bila jednom jedna Kata U Perlezu blizu Čente Lepa kao sa plakata Pa i lepša na momente
Ćopić, Branko - Orlovi rano lete
Eto novih junaka u družinu. I to baš Mačak i Potrk, dvije delije iz četvrtog razreda kakve se samo zamisliti mogu. I Potrk i Mačak bili su nadimci.
Naš preduzimljivi Stric sad se ponovo postavio u zasjedu da sačeka ove dvije delije koje su čamile u školskom zatvoru, „u tamnici kući neobičnoj “. Prvi se na vidiku pojavio Đoko Potrk.