Dučić, Jovan - PESME
I PAS 271 CRNA PESMA 272 SRCA 273 PRIČA O JAKOM 274 NA STENI 275 MALA PRINCEZA 276 VEČERNjE 277 JEDNE VEDRE NOĆI 278 DUBROVAČKA JESEN 279 RAVNODUŠNOST 280 LjUBAV 281 DELO 282 PREHISTORIJSKA LjUBAV 283 PROLETNjA PESMA 284 VEČERNjE
288 OSTRVO PAPAGAJA 289 RUKA 290 OGLEDALA 291 OTROV 292 ZOHRA 293 PROROCI 294 DUBROVAČKA PESMA 295 KAZNA 296 SVETLOST 297 SREĆA 298 PESMA O BOGU 299 DRUGOVI 300 PESMA O ŽENI 301 JEVREJSKA
Grob Spasiteljev ležao je pored njega, neopažen i miran, u tišini. DUBROVAČKA JESEN In questa tomba oscura... Veethoven. Sam, na kaminu, u mletačkoj vazi, umire jedan buket žutih ruža.
Ceo narod se brzo krenuo za budalom. DUBROVAČKA PESMA Veliko veće donelo je zakon da članovi ubogog plemstva mogu prositi po gradu, ali sa maskom na licu.
Cvijić, Jovan - PSIHIČKE OSOBINE JUŽNIH SLOVENA
U novije su vreme stvorili dve nezavisne države. U srednjem veku su imali znatnu književnost. Još je znatnija dubrovačka književnost od XVI do XVII veka.
Napoleon je ukinuo Mletačku republiku 1797. god., ali je Kampoformijskim ugovorom Dalmacija postala austrijska. Dubrovačka republika i Poljica su bili ostali nezavisni, i Dubrovnik se znatno obogatio za vreme ratova Napoleonova carstva.
Celokupna dubrovačka istorija jasno pokazuje osobine jednog ozbiljnog naroda, koji se nikada nije poneo svojim uspesima i koji je sa mirnom
godine. Po Evansu je u Dubrovniku osnovana prva javna bolnica i prvi novčani zavod; Dubrovačka je republika prva zakonom ukinula ropstvo.
Skerlić, Jovan - ISTORIJA NOVE SRPSKE KNJIŽEVNOSTI
Hrvatska književnost, kao i lokalne književnosti srpskohrvatskoga jezika (dubrovačka, bosanska, slavonska), ovde nisu dodiravane.
Dalmatinska, a naročito dubrovačka književnost oko 1835. godine, za vreme ilirskog pokreta, bila je od velikog uticaja na stvaranje nove hrvatske
MATIJA BAN U prvoj polovini XIX veka dubrovačka književnost, kao celina, gasi se, i dubrovački pisci prilaze ili srpskoj ili hrvatskoj književnosti.
Srba na obnavljanje »porušene stare slave«; Karađurđevka, opevanja Karađorđeva junaštva i obnavljanja Srbije; zatim dubrovačka pesnička pripovetka Cvijeta (Beč, 1864), najbolji od njegovih književnih poslova, i Poma, cela jedna programna pesma
Njegova Dubrovačka trilogija (1900, 1902, 1911), veoma emocionalna i književna, najbolja je dramska tvorevina na našem jeziku poslednjih
Panić-Surep, Milorad - SRPSKE NARODNE PRIPOVETKE ANTOLOGIJA
to čuše gospoda dubrovačka, zaviču kiridžiji: — Ti kiridžija, ajde kod našega kneza da te upiše u knjigu: neka ti ide od Dubrovnika dok si živ
Knežević, Milivoje V. - ANTOLOGIJA NARODNIH UMOTVORINA
se sâm otkrio čipčija — kmet, seljak koji obrađuje zemlju turskog feudalca (age) i živi na njoj čok — mnogo čoroje — dubrovačka pokladna maska čuvalduz — velika igla — samaruša čuvida — obrazina, maska čula — šuta ovca (ovca bez rogova) čurek
Velmar-Janković, Svetlana - DORĆOL
uverenje da u podne, kolovozom ulice koja se sada zove Ulica Sedmog jula a koja se nekada zvala i Ulica kralja Petra, i Dubrovačka, i Stara Čaršija, izbija crna svetlost pod kojom prah prošlosti postaje primetniji.
radnjica, sa mesom i ribom, koje su se nizale jednim od četiri sokaka, onim što je vodio ka Dunavu (to je sada Dubrovačka ulica koja nastavlja, do obale, Ulicu Sedmog jula), ali i iz neke praznine što je pretila svima, sa otvorenih nebesa.
Petković, Novica - SLOVENSKE PČELE U GRAČANICI
srpske i hrvatske književnosti zbog istoga prirodnog jezika koji je razdvojen u dva književna (standardna) jezika. Dubrovačka književnost, recimo, nije samo hrvatska: dugo je bila i ostala prisutna i u srpskoj.
Ivić, Pavle (sa grupom autora) - Kratka istorija srpske književnosti
Popović (1868-1939) preduzeo je široka istorijsko-komparativna istraživanja u svim domenima: narodna, srednjovekovna, dubrovačka i nova književnost. Za književnost je oduvek bilo od posebnog značaja ono što se u jeziku dešava. Na početku 20. v.
Milanković, Milutin - KROZ VASIONU I VEKOVE
u doba kada je otomansko carstvo dostiglo svoje najveće prostranstvo i dopiralo skoro do kapija Beča, bila je stara dubrovačka republika u punome cvatu.
Jer čim je najezda Turska zapretila i samom Dubrovniku, priznala je dubrovačka republika gospodstvo sultana. Ali se to priznanje sastojalo samo u zvečećem novcu.
okretni ljudi, glatki kao namazani, a vešti da druge podmažu, vraćali su se iz Carigrada uvek sa unosnim povlasticama. Dubrovačka republika beše tada jedina hrišćanska država čiji su građani imali pravo da slobodno trguju u turskom carstvu.
Oni, su u većim varošima toga carstva imali svoja trgovačka stovarišta, bazare, hanove, crkve, pa i svoja kupatila. Dubrovačka republika stajala je i sa drugim državama u jakim trgovačkim vezama.