Skerlić, Jovan - ISTORIJA NOVE SRPSKE KNJIŽEVNOSTI
Radi se na književnim rodovima koji donde u srpskoj književnosti nisu bili obdelavani. Epskoj poeziji, na kojoj dotle gotovo niko nije radio, obraća se naročita pažnja.
Ali, naročito u docnijim godinama svoga rada, on je radio i na epskoj poeziji, i veći deo njegovih stihova pripada epskoj poeziji.
Ali, naročito u docnijim godinama svoga rada, on je radio i na epskoj poeziji, i veći deo njegovih stihova pripada epskoj poeziji.
EPSKA POEZIJA. — Kao gotovo svi srpski pesnici, Jakšić se ogledao u epskoj poeziji, ali ne mnogo uspešnije no njegovi prethodnici i poslednici.
Kao pesnik radio je na patriotskoj, ljubavnoj i epskoj lirici. Na patriotske pesme on je najviše polagao, ali one su bez originalnosti, u stvari stihovani članci 3astave i
EPSKE PESME I DRAMSKI POKUŠAJI. — Sa takvim osobinama prirodno je što se odlikovao u manjoj epskoj pesmi, gde su dekoracije i opisi zauzimali više mesta no događaj.
Sremac, Stevan - LIMUNACIJA U SELU
Nego eto, omaklo mi se ispod pera u ovoj epskoj opširnosti i brbljivosti mojoj. GLAVA ČETVRTA Ona je upravo nastavak glave treće, jer u njoj su opisane neke sporedne
Knežević, Milivoje V. - ANTOLOGIJA NARODNIH UMOTVORINA
Kletva je našla velike izraze i u našoj narodnoj lirskoj i epskoj poeziji. Zakletve su slične kletvama i po obliku i po načinu izricanja, ali ono što se zakletvom izriče odnosi se u
Ivić, Pavle (sa grupom autora) - Kratka istorija srpske književnosti
od tri stotine godina, najvećim delom pod turskom vladavinom, upravo u vreme delovanja hajduka, on neminovno dobija u epskoj poeziji hajdučke karakteristične osobine ("Svim je Turcim' Marko dodijao").
Čajkanović, Veselin - REČNIK SRPSKIH NARODNIH VEROVANJA O BILJKAMA
I Bog joj je sve to dao, i tako su postale vaši, buve, orasi i lešnici (Sofrić, 146). U epskoj poeziji, Visoki Stefan, kada je iz Rusije hteo da nešto tajno javi svojoj majci, metnuo je pismo u tojagu od leskovine
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
Život u takvoj sredini, nesumnjivo, uticao je i na njihovo stvaranje i tendencije gospodskih klasa u epskoj poeziji često su sasvim očigledne. Ali te tendencije su očigledne i u lirskoj poeziji i u prozi.
Lirskoj poeziji (naravno, usmenoj), kao i epskoj, veli Hegel, nedostaje subjekt, ličnost stvaraoca. Taj subjekt, umesto da ispoljava svoju ličnost, gubi se u svome delu.
U epskoj poeziji pevač samo izuzetno govori o sebi; u lirskoj poeziji on to. naprotiv, vrlo često čini; ali to je samo formalna
Bilo je došlo vreme da prestane tursko gospodstvo i da „druga postane sudija“. LEPOTA IZRAZA U NAŠOJ EPSKOJ POEZIJI Velike viteške i moralne vrednosti koje su izražene u našoj junačkoj poeziji nesumnjivo su njena najveća
stajaće reči, brojevi, imena, stalni epiteti, počeci i završeci, poređenja, opisi karakterističnih i čestih u epskoj poeziji situacija, epska ponavljanja. Neke stajaće reči su osobina pesničkog jezika: gospodar (m. muž), babo (m.
U istoj meri upotrebljen je direktni govor i u našoj narodnoj književnosti uopšte i u epskoj poeziji posebno. Ima i takvih epskih pesama koje su cele u dijalogu: Marko Kraljević i beg Kostadin, Dioba Jakšića
Slikovitost prikazivanja i raznolikost tona naročito pojačava rima. Ona se u usmenoj poeziji (manje u epskoj nego u lirskoj) — za razliku od pisane — upotrebljava neredovno, s vremena na vreme, u različitim vidovima, da se nešto
To o epskoj poeziji uopšte, a posebno o našoj: „Jezgro srpskog epa (stare pesme) nosi u sebi i određeni otisak sredine u kojoj je
Prema tome, ideal vernoga sluge u našoj epskoj poeziji ne može se uzeti kao dokaz o njenom postanku u vrhu feudalnoga društva.
Taj smisao ima herojska prošlost u našoj epskoj poeziji. Njen pobednički heroizam — makar i suviše idealizovan, makar i izmišljen — obilato je hranio klice budućnosti u