Trebješanin, Žarko - PREDSTAVA O DETETU U SRPSKOJ KULTURI
2.0. Stepen prihvatanja fatalističkog stava uslovljen je mestom boravka, stručnom spremom, starošću i polom ispitanika. 2.1. Očekuje se da je fatalizam više
3.2. Veće ispoljavanje fatalističkog stava povezano je sa većim stepenom uverenja da su nasleđa i rano detinjstvo odlučujući faktori formiranja odrasle
uzajamna povezanost koja ukazuje da iza pojedinačnih varijabli (shvatanje presudne važnosti nasleđa, ranog detinjstva, fatalističkog stava itd.) postoji neki opštiji, obuhvatniji stav.
rezultata na stavu fatalizma dobijena na ukupnom uzorku nije normalna, već je zakrivljena prema polu snažno ispoljenog fatalističkog stava (M = 34,1, kurtozis je —0,58, a skjunes —0,70).
Zapravo samo varijabla pola nije statistički značajno povezana sa fatalizmom. Intenzitet fatalističkog stava najviše (29% varijanse fatalizma objašnjeno je stručnom spremom) povezan je, i to obrnuto proporcionalno, sa
3.1. Stepen prihvatanja fatalističkog stava umereno je pozitivno povezan sa prihvatanjem običaja i verovanja iz životnog ciklusa (p = 0,54, z.n.n.
n.n. 0,00). 3.2. Intenzitet ispoljenog fatalističkog uverenja pozitivno je povezan sa uverenjem da nasleđe i rano detinjstvo (r = 0,32 i r = 0,39, z.n.n.
n.n. 0,00) presudno oblikuju odraslu ličnost. 3.3. Između jačine fatalističkog stava i pripisivanja pozitivnih atributa detetu postoji niska pozitivna povezanost (r = 0,29, z.n.n 0,00).
Istraživanjem u Levču dobijen je snimak sadašnje situacije u pogledu shvatanja deteta i njegovog razvoja, zastupljenosti fatalističkog stava, kao i poznavanja i prihvatanja običaja, obreda i verovanja koji prati odrastanje deteta.