Skerlić, Jovan - ISTORIJA NOVE SRPSKE KNJIŽEVNOSTI
i Jakovu Ignjatoviću, on ukazuje na Viktora Igoa, Žorž Sandovu, Dikensa, naročito na ruske realiste, u prvom redu na Gogolja. Pod tim opštim uticajem prevode se veliki slobodnjački pisci evropskih književnosti.
Iz Turgenjeva se samo za jednu godinu, 1869, prevode tri romana, Dim, Dan pre, Ocevi i deca. Iz Gogolja su Revizor i Taras Buljba prevedeni 1870, a Mrtve duše 1872.
Pored toga, Žila Verna Doktor Oks i njegova posla (1878). Od njega ima niz manjih prevoda iz Puškina, Gogolja, Tarasa Ševčenka, Marka Vovčoka, Ščedrina, Čehova, Garšina, Dančenka, Alfonsa Dodea, Erkmana-Šatrijana, Edgara Poa,
svog učitelja počeo je čitati ruske pisce i književničkom zanatu učiti se kod velikih ruskih majstora, u prvom redu kod Gogolja.
Ali Glišićeve pripovetke nisu samo podražavanja Gogolja no originalne književne tvorevine. On je po svojoj prirodi bio satiričan duh, imao osnovni mentalitet srbijanskoga
Iz Gogolja mu je ostala sklonost za fantastične priče, i on je dao nekoliko pripovedaka vampirskih i vukodlačkih. DRAMATIČAR.
Zatim, u istim intelektualnim simpatijama, prevodi Gogolja, Pisemskog, prirodnjačke članke Darvina i Faradija. On je na putu da postane ono što je u pripoveci postao Milovan
velike, moderne pisce, mesto Jokajija počeo upućivati srpske pisce na Viktora Igoa, Žorž Sandovu, Dikensa, naročito na Gogolja i velike ruske realiste.