Crnjanski, Miloš - Seobe 2
Bio je zalio, kao i narod hrvatski, krvlju svojom, sve te zemlje na jugu carstva, a rasejao svoje kosti svud, po Evropi. Još pre dvanaest godina, kad su se
Cvijić, Jovan - PSIHIČKE OSOBINE JUŽNIH SLOVENA
govore takođe kajkavskim dijalektom, koga uostalom nestaje pred štokavskim, koji se širi kao književni srpsko-hrvatski jezik. Kajkavski se dijalekat još dobro održao u Kranjskoj, u okolini Trsta, u Štajerskoj i u Koruškoj.
izuzmu neki arhaični oblici, jezik dubrovačke književnosti je isti onaj koji je u XIX veku usvojen kao književni srpsko-hrvatski jezik. Ova je akcija počela već krajem XVIII veka.
Počevši od ove epohe ostvarilo se jedinstvo u jeziku i književnosti kod SrboHrvata i srpsko-hrvatski jezik i književnost počeli su se širiti i kod Slovenaca.
iz Hrvatske i Slavonije i Srbi iz Banata i Bačke, udružili sa dobrovoljcima iz Srbije, zajednički borili protiv Madžara. Hrvatski Sabor u Zagrebu i Srpska skupština u Karlovcima proklamovaše narodno jedinstvo.
Najbolji predstavnik ovih osobina u ličanskom karakteru je poznati hrvatski rodoljub Ante Starčević, osnivač suvog i krutog hrvatskog nacionalizma sa dosta lažnih ideja, koje je on branio s
I njihov je porodični jezik srpsko-hrvatski. Novi dinarski doseljenici su sve više prodirali u primorske varoši i znatno su pojačali staro stanovništvo unoseći u
Godine 1573. su se pobunili slovenački i hrvatski seljaci. Ta prava seljačka buna, na čelu koje je bio Matija Gubec, bila je uperena protiv plemstva i uprave.
Tako je stvoren „arhipelag hrvatski“, rasturene naseobine od tzv. Vodenih Hrvata („Wasserkroaten“) austrijskih spomenika.
Marija Terezija (1740—1780) i Josif II (1780—1790) su otpočeli sa ponemčavanjem Hrvatske. Hrvatski sabor je 1790. god. stavljen pod kontrolu ugarskog ministarstva, ali je potajna borba produžena.
pobuna Evgenija Kvaternika 1873. godine u Rakovici. Hrvatski ustav je stavljen van snage, a Kuen Hedervari imenovan za hrvatskog bana.
Ivan Mažuranić, najveći hrvatski pesnik, poreklom sa jadranskog primorja (iz Novoga u Vinodolu), živeo je u Zagrebu i 1846. god.
etničkim osobinama vezuje za Slovence, ali se vekovima izdaje za hrvatsku grupu i za književni jezik usvojila je srpsko-hrvatski jezik. Mi ćemo je, dakle, razlikovati od prave slovenačke grupe.
Skerlić, Jovan - ISTORIJA NOVE SRPSKE KNJIŽEVNOSTI
duh, prvo srpski, kod pravoslavnih, sa pokretanjem Lюbitelя prosvѣšteniя, »srbsko-dalmatinskog almanaha« 1836, potom hrvatski kod katolika, sa pokretanjem Zore dalmatіnѕke, 1844.
imao šire ideje o narodnom jedinstvu, nije delio Srpstvo od Hrvatstva, za svoj jezik pisao da nije »skroz ni srbski ni hrvatski« no »neka sredina između jednoga i drugog, ne narječija nego tih načina«.
Srpski pisci sarađuju na hrvatskim časopisima, hrvatski na srpskim. Hrvatske knjige preštampavaju se ćirilicom, a srpske latinicom.
godine izdaju svake godine među svojim redovnim izdanjima po jednu srpsku, odnosno po jednu hrvatsku knjigu. Srpski i hrvatski pisci (1910[—1911]) zajednički izdaju Hrvatskosrpski almanah.
Srpski čitaoci danas daleko bolje znaju hrvatske pisce, i hrvatski čitaoci srpske pisce no što je to bilo još pre nekoliko godina.
bilo srpskih pisaca iz istočnih krajeva koji su počeli pisati južnim narečjem, tako i sada pojedini pisci, i srpski i hrvatski, iz jugozapadnih krajeva, počinju pisati istočnim narečjem, koje je na putu da postane opšta i vladajuće narečje
Crnjanski, Miloš - Lirika Itake
I da je glupavo što je o meni jedan hrvatski književnik rekao, da Banaćanin ne može osetiti lepotu Jadrana, ili razumeti Toskanu.
Ali uglavnom ipak je to bio naš svet, ribar odvajkada, istarski, hrvatski, koji lovi noću sve do dalmatinskih obala i ostrva. Na svoju ruku, ili razdeljen po zadrugama, koje posle dele ribu.
Dešković je, uskoro zatim, došao u kafanu i objavio da će ga pokloniti Bugarima, jer je on bio „hrvatski, antidržavni element“. A posle je pričao da se Marko ženi, i poludeo je.
Bora Stanković, sa suzama u očima, pričao, o bedi u kojoj je ostavio porodicu kad je otišao u internaciju, i kako je hrvatski književnik Ogrizović uspeo da ga nagovori da dâ neku priču za list koji je, de factoo, pripadao okupatoru (Belgrader
Petković, Novica - SLOVENSKE PČELE U GRAČANICI
Ne treba tražiti bolji primer od srpskog jezika. On se dosad različito zvao: odvojeno srpski i hrvatski, pa srpski ili hrvatski, najzad zajedno srpskohrvatski. Danas su nazivi ponovo odvojeni.
Ne treba tražiti bolji primer od srpskog jezika. On se dosad različito zvao: odvojeno srpski i hrvatski, pa srpski ili hrvatski, najzad zajedno srpskohrvatski. Danas su nazivi ponovo odvojeni.
Petković, Novica - Dva srpska romana (studije o Seobama i Nečistoj krvi)
Tako je, na primer, hrvatski ekspresionist Antun Branko Šimić objavio 1923. godine značajan tekst o slobodnom stihu pod naslovom Tehnika
Jovanović, Jovan Zmaj - DRUGA PEVANIJA
les, mrtvački sanduk. Ljudevit Gaj (1809—1872), znameniti hrvatski rodoljub i književnik. maler (fr.), nesreća. Marija Trandafil (1814—1883), dobrotvorka koja je svoje imanje u vrednosti
prvaš, prvâč, prvô, nedavno, skoro. rakamiti (tur.), razumeti. Rački (1828—1894), znamenit istoričar hrvatski. romantično, čudno, neobično. romanca (tal.), vrsta lirske pesme. Savaot (jev.), Gospod Bog. svȅt, savet.
Leskovac, Mladen - STARIJA SRPSKA POEZIJA
knj. XXVI Stari pisci hrvatski: Pjesme Antuna Kanižlića, Antuna Ivanošića i Matije Petra Katančića. Priredio za štampu i uvod napisao T. Matić.
Ivić, Pavle (sa grupom autora) - Kratka istorija srpske književnosti
U skladu s tim, hrvatski lingvisti počeli su da neguju razlike, a ne više sličnosti. Srbi, koji su ideju o jedinstvu o jedinstvu bili ozbiljno
Proglašen je hrvatski književni jezik kao poseban entitet, a rasprave oko toga poslužile su za psihološku pripremu političkog odvajanja.
Masovno su kovane nove reči kako bi se hrvatski književni jezik što više razlikovao od srpskog. Na srpskoj strani takvog ponašanja nije bilo.
Sekulić, Isidora - Kronika palanačkog groblja
toliko, da se u čas zvanične šetnje, po zvaničnoj aleji parka, više govorilo francuski i nemački nego srpski ili hrvatski.
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
U toku XV veka Turci su neprekidno navaljivali. Godine 1566. bila je velika bitka kod Sigeta, u kojoj je poginuo hrvatski vojskovođa Nikola Šubić-Zrinjski.
I godine 1612. osuđen je od austrijskog vojnog suda na smrt i pogubljen Ivan Vlatković, „siromašni zatvoreni hrvatski ratnih“. — I u pesmama Ivan je prikazan kao čovek koji — katkad s više, katkad s manje hrabrosti — neprekidno ratuje.