Desnica, Vladan - Proljeća Ivana Galeba
isplutao u svijest Concert champêtre; stalno sam čuo iz jedne ćelije sa dna sebe, s neotupljenom oštricom i preciznošću intonacije, onaj djedov nemoćni „... vidi se ono Concert champêtre, ali ipak!...
Pupin, Mihajlo - Sa pašnjaka do naučenjaka
Uživao je u veštini lepog govora i intonacije. Misli su mu stalno lutale u vreme pre tri hiljade godina, kada je Homer pevao, a bogovi upravljali ljudima i narodima.
Petković, Novica - SLOVENSKE PČELE U GRAČANICI
kao ritmički potencijal u vezniku da, to je u Matićevom drugom stihu praktično pokazano kao trojno penjanje deklarativne intonacije: da ostaje da nedovršena da bajka Ovde postoji intonaciono ponavljanje, dakle ritmizirano intonaciono penjanje, a
ton“, izabrani, nekako unapred dati oblik, koji je sadržan i utelovljen u raslojavanju jezičkih jedinica (od foneme do intonacije, od morfološke do sintaksičke strukture), izdvajanju određenih slojeva u jezičkim jedinicama.
muzika njihovoga stiha (njegova ritmičkomelodijska strana) teži da se svede na aktivirane i oblikovane ritmove i intonacije koje prirodnojezički sistem, kao naša kolektivna memorija, pamti.
Petković, Novica - Dva srpska romana (studije o Seobama i Nečistoj krvi)
Sem toga, izvesno je da kretanje rečenične intonacije zavisi od snižavanja i dizanja tona, razmeštaja ekspiratornog pritiska, kao i razmeštaja sintaksičkih pauza.
Zapravo su to sastavni delovi intonacije. Proističe, dakle, da su svi primeri variranja što smo ih naveli uzajamno povezani s „variranjem” smisla koji rečenica
variranja što smo ih naveli uzajamno povezani s „variranjem” smisla koji rečenica nosi, ali, i sa „variranjem” njene intonacije.
iz razreda obaveznih u razred fakultativnih oslobodilo je više mesta za aktivnije uključivanje sintakse i njene intonacije u ritmički tok.
i po zakonu kontrasta: čitalac je kontrastno percipira na podlozi stare, njemu poznate, već automatizovane sintaksičke intonacije. Efekat je dosta jak. Ima, međutim, još jedna stvar koju ne bi trebalo mimoići.
Ali se zato ipak u njemu osećaju aktivirane rečenične intonacije, koje se ne smenjuju monotono ni bez reda, nego se ulančavaju u usaglašenu, skladniju celinu, pa već time lako i često
Čitalac to najpre oseća kao muzikalnost; muzikalnost jednoga visoko stilizovanog govora. Intonacije koje su u tekstu dovedene u prednji plan stvaraju utisak o prozi Seoba kao prozračnome lirskom tkanju, sa teško