Simović, Ljubomir - NAJLEPŠE PESME
A nebom opet lete sveci, krovovi, ruke, oltari, šestokrilni anđeli i trokrilni ormari! Opet kosmata mesta na telu znojavo telo grizu. Opet smrt sa mnom u mom odelu pod istom kulom na visu!
Trebješanin, Žarko - PREDSTAVA O DETETU U SRPSKOJ KULTURI
sa zečijom (rasečenom) usnom, pa izbegava i onog s opekotinama po licu, pa onog koji nahramljuje, zatim čoveka jako kosmata, ženu obrvaču (s jakim obrvama) pa i onoga, kome je lice mestimice jako dlakavo, osobito rovašenog — s jednom jakom
Stanković, Borisav - IZ STAROG JEVANĐELJA I STARI DANI
Preko njegova kosmata lica prosulo se smešenje te izgleda da svaki živac i vlas trepti. Oko širokih, razvučenih usta leprša se ponosan osmeh,
Ćopić, Branko - Orlovi rano lete
povorka izbi na jednu raskrsnicu puteva u blizini same škole, pred njima se odjednom stvori Nikoletina Bursać, krupna i kosmata seoska momčina, Stričev rođak.