Cvijić, Jovan - PSIHIČKE OSOBINE JUŽNIH SLOVENA
Srbi su dali veliki broj darovitih ljudi koji su se istakli u raznim granama ljudske delatnosti, počevši od pesnika Sime Milutinovića Sarajlije (rođenog u Sarajevu), pa do novijih, kao što su Radulović, Kočić i Grđić.
Skerlić, Jovan - ISTORIJA NOVE SRPSKE KNJIŽEVNOSTI
Prosvećen i književan čovek, on pribira oko sebe pisce, Simu Milutinovića i Vuka Karadžića, 1834. podiže štampariju na Cetinju, u kojoj se počinju štampati srpske knjige. Oko 1840.
Osnivači su bili, sem Sime Milutinovića, sve sami ugarski Srbi, među kojima Jovan St. Popović. Društvo, koje je bilo više jedna prosvetno-profesorska komisija
Ono što je glavno kod Milutinovića kao pesnika to su njegova epska i dramska dela. EPSKI PESNIK. — Po ugledu na stare on se naročito i rado bavio epom, i
DRAMATIČAR. — Od Milutinovića su ostala dva dramska rada: Dійka crnogorska (Cetinje, 1835) i Tragedіa Obilićъ (Lajpcig, 1837).
Neobavešteni Gete preporučivao je da se Serbianka prevede na nemački; Jan Kolar je Milutinovića i Mickijeviča nazivao »dvoma najglavnijem pevcima sadašnjega veka«; Mickijevič je njegovog Obilića stavljao u isti red sa
Njegoš je docnije zahvalio svom prvom učitelju, Luča mikrokozma posvećena je Milutinoviću, a u pesmi Sprovodъ prahu S. Milutinovića on je pevao: Ja sam tebi mnogo dužan — dužnosti su ove svete, Ka oltaru priznanosti64 neka vječno one lete.
Izvesno je da je Njegošu od Milutinovića ostalo: mešavina narodne poezije i mitologije, mitološki rečnik, mestimično kovane reči, česti arhaizmi, a negde se
U tome delu Njegoš iz narodne poezije prelazi u umetničku poeziju, pod očevidnim uticajem Sime Milutinovića. Čist jezik iz prvih pesama ovde se meša slavizmima i rusizmima. 1834.
narodne pesme no i nove pesme neprestano stvarale, živeći u trenutku neprekidnih borbi sa Turcima, vaspitan od Sime Milutinovića koji je zaneseno voleo narodnu poeziju, Njegoš je znao narodne pesme, voleo ih, skupljao ih i podražavao.
GLAVNA KNjIŽEVNA DELA. — Njegoš se dosta sporo, ali stalno i jako razvijao. Od imitacija Milutinovića, Mušickoga i narodnih pesama, on je prešao na originalno književno stvaranje, i u poslednjim godinama života došao do
u sentimentalnoj idealizaciji narodne prošlosti kod Milovana Vidakovića, u neobuzdanoj, prekipeloj poeziji Sime Milutinovića, u Njegoševoj ljubavi za narodnu poeziju, u plačevnosti pesnika četrdesetih godina i njihovom podražavanju narodne poezije.
U »genijalnosti« on je bio sjajan đak isto tako »genijalnog« Sime Milutinovića. Ono što je on kazao o jednoj Zmajevoj pesmi može se sa puno razloga primeniti na veliki deo njegovih razbarušenih
Jovanović, Jovan Zmaj - DRUGA PEVANIJA
LjUBI NENADOVIĆU * 181 POZDRAV NIKOLI TESLI 184 HIMNA TEKELIJINIH PITOMACA 187 SPASENA JE 189 O STOGODIŠNjICI SIME MILUTINOVIĆA-SARAJLIJ 192 O ZARUČENjU KNEGINjICE STANE 194 NjENOM IMPERATORSKOM VISOČANSTVU 196 ZAR NEMA DRUGA LEKA! 197 KAD VEĆ MORA..
I gde god je srpskih grudi, Iz njih tamjan Bogu stiže: Nega pali, njega diže Nerazdeljen žar. O STOGODIŠNjICI SIME MILUTINOVIĆA-SARAJLIJE (U muziku stavio J. Marinković) Osećate l’ struju Ponosa i dike, Kojom trepte retki dani I svečani samo?
Leskovac, Mladen - STARIJA SRPSKA POEZIJA
, a koji je dnevnik u doba objavljivanja pesme bio svojina dr Jovana Andrejevića (v. nepotpisani rad Iz dnevnika Sime Milutinovića, Letopis Matice srpske 1863, knj. 108, str. 39—40; pesme su u produženju, na str. 40—50, kao i na str.
Ivić, Pavle (sa grupom autora) - Kratka istorija srpske književnosti
poezije od Homera do romantizma, kao i na pesnička iskustva savremenih srpskih pesnika, a pre svega na svog učitelja Milutinovića. Sintetičan po svojim zahvatima u tradiciju, Gorski vijenac je takav i po svojim umetničkim osobinama.
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
Pesme: Perović Batrić, Tri sužnja i još neke zapisao je Vuk od Đure Milutinovića Crnogorca. „On je, kao slepac, negde oko 1809.