Nenadović, Mateja Prota - MEMOARI
i to: da je slušala, da naši stari, kad su se iz svoji’ krajeva ovamo krenuli, da su učinili zavet, da se onde stane i nasele, gde čuju vola da bez odmora najviše puta rikne; i tako, kad su došli na brankovički vis, čuju vola gde je neobično
kad su došli na brankovički vis, čuju vola gde je neobično mlogo puta jedno za drugim riknuo, i odma tu se zaustave i nasele, uverivši se po tome rikanju da tu mora dobra i plodna zemlja biti.
Crnjanski, Miloš - Seobe 2
Pa neka idu otkuda su i došli.“ „U svakom slučaju“, govorio je Garsuli, „u Vijeni je rešeno da se Rascijani nasele na teritoriju Hungarije i pod hungarske kameralne zakone. Imaće da obrađuju zemlju.
Da se čitave porodice, i srodstva, nasele tako u ista sela. Oni se, Rascijani, kreću kao bratstva, rođaci, familije, a u tome je opasnost.
Ostala su bila, za njima, popaljena sela. Puste pustare. Bilo je rešeno da se na te puste zemlje nasele Lorenci i Švabe, koji su napuštali svoje zemlje, duž Rajne, opustošene u ratovima sa Francezima.
To svojoj deci i svom nacionu ostavljaju. Za njih je dockan da opet počnu. Oni žele još samo da svoje familije nasele, tamo, gde se i drugi njihovi sunarodnici, u Rosiji, naseljavaju – u provinciji zovomaja Nova Servija.
A posle traže da ih Rusi nasele, u istu provinciju. Drže se jedno drugoga, kao pijan plota. A što je najgore, dojadili su već Kostjurinu, izjavama, da
uz brdo, iskreno bio željan da i oni, Isakoviči, u te svoje sunarodnike, u Kijevu, utonu, da dele njihovu sudbinu, da se nasele sa svojim rođacima u istom naselju.
Crnjanski, Miloš - Seobe 1
pristali da se odreknu pustinjačkog i divljeg života kojim življahu, svaki za sebe, po šumi i vinogradima, pa da se nasele u bratstva, po manastirima fruškogorskim.
Ćopić, Branko - Čarobna šuma
U te dane kod nas mjesta nema za učenje, istoriju, brojke, nasele nam srce putovanja, Indijanci, podvizi, djevojke. Jedan pogled Zorinih očiju zamrači mi cijelu gimnaziju.
Pupin, Mihajlo - Sa pašnjaka do naučenjaka
objašnjava činjenicu što sam činovnicima izgledao manje poželjan od tolikih drugih iseljenika koji nikad ne bi mogli da se nasele u Idvoru i čije meje društvo na iseljeničkom brodu pre odbijalo nego prihvaćalo i među kojima mi se činilo da ima mnogo