Obradović, Dositej - BASNE
„Ja hoću da se vi svaki dan u isto ogledate ogledalo: ti, sine moj, ne zato što bi se ponosio, i sestru svoju ružnom nazivao, nego što bi krasotu i blagoobrazije lica tvoga sa zlonaravijem i nepristojnim postupkom ne naružio i ne oskvernio; a
Veselinović, Janko - HAJDUK STANKO
Da kažem još: i on je znao da ga tako zovu, i sam se katkad tako nazivao. On beše malo neobičan Turčin. Crnobarci su poznavali Turke kao besne i naduvene. Kruška ne beše takav.
Crnjanski, Miloš - Seobe 2
Sad, međutim, kad to ime ponova ču, seti ga se, i bio se kao skamenio. Ime nekog mecene – koji se nazivao grof Duraco – bilo je tada u Vijeni dobro poznato.
Nisu deca ostavljena tuđinu, nego dedi i bapcu. Bapcem je Đurđe nazivao, ljutito, svoju taštu, Agripinu Bogdanovič – čuvenu lepoticu.
Tako je pisalo u carskim reskriptima. Njihovu smrt i vojevanje, uz Austriju, uz hrišćanstvo, nazivao je lepim primerom. Primerom, koji je, kaže, vredan za ugled, i koji se ne da dosta nahvaliti!
Horvatova pehota, koju je Horvat nazivao moldavska, bila je iznenadila konjanike, na spavanju, kraj jednog rudnika uglja, koji se kopao.
On je, i među oficire, u kasarni, uveo nešto novo. A nazivao je to – staleški duh: Esprit de corps! Nije, dakle, život serbski bio besmislen, nego njihove smrti.
Skerlić, Jovan - ISTORIJA NOVE SRPSKE KNJIŽEVNOSTI
Venclović, »sirječ Stefanov sin«, »mnogogrešni i hudši v Hristijaneh ubogi svjašteni inok Gavril«, kako se sam nazivao, bio je najbolji i najplodniji učenik Kiprijana Račanina i najkarakterističniji predstavnik srpskoslovenske škole.
I on je veličao Josifa II svakom prilikom, nazivao ga »premudrim i bogoprosveštenim vladjeteljem« i »suncem svega i blagodjeteljem«, usvajao njegove reforme, pisao svoj
Za svoje suvremenike i neposredne sledbenike on je bio veliki čovek. Pavle Solarić ga je nazivao »serbskim Sokratom« i »črezvičajnim Serbinom«; »preslavni pervoprosvetitelj slaveno-serbskago roda našega«, veli
Dositej Obradović, koji je cenio njegovu spremu i »ostroumije«, i nazivao ga »preizrjednim« i »našim Ksenofontom«, žalio je što je pisao tuđim jezikom, nepristupačnim prosTom narodu srpskom.
»psalmopjevca« Davida, Klopštoka, onda slavljenog nemačkog pesnika Mesijade, i svoga »dragoga Oracija«, kako ga je nazivao. On prevodi Horacijeve stihove, pored Anakreontovih i Katonovih.
Njegov Glasъ arfe šišatovačke našao je više odjeka no ijedan srpski pesnički proizvod pre njega. Kopitar ga je nazivao »srpskim Horacijem«, Šafarik »knezom srpskih pesnika«, Njegoš »Genijem Roda«, Đuro Daničić »ocem novije srpske
ceo vek proveo u mađarskom društvu, on je mađarski znao kao srpski, imao izvestan mađarski patriotizam, mađarski jezik nazivao »naš narodni jezik«, Mađare nazivao »naš narod«, i živo učestvovao u mađarskom književnom pokretu.
on je mađarski znao kao srpski, imao izvestan mađarski patriotizam, mađarski jezik nazivao »naš narodni jezik«, Mađare nazivao »naš narod«, i živo učestvovao u mađarskom književnom pokretu.
57 Ali glavni njegov pesnički rad pada u doba od 1826. do 1844. On sam sebe je nazivao »krajnjim filhelinom i obožavateljem bogoduhnovenog Omira«, pisao je uglavnom po klasičkim uzorima i nikad nije mogao
Neobavešteni Gete preporučivao je da se Serbianka prevede na nemački; Jan Kolar je Milutinovića i Mickijeviča nazivao »dvoma najglavnijem pevcima sadašnjega veka«; Mickijevič je njegovog Obilića stavljao u isti red sa Puškinovim Dimitrijem.
može se objasniti zašto ga je Ljubomir P. Nenadović u to doba nazivao najvećim živim pesnikom srpskim. Njegovi epski pokušaji: Tri pobratima, »istiniti događaj u Bosni« (Beograd, 1844), i
sa bugarskom emigracijom i hrvatskim i slovenačkim rodoljubima, ali pored svega toga zavlađuje ono što je Štur gorko nazivao »sebično rodoljublje«.
Obradović, Dositej - ŽIVOT I PRIKLJUČENIJA
Ime i vospominanije njegovo biće mi, dok sam god živ, drago i ljubezno. Nazivao se je Teodor Milutinović. ZAKLjUČENIJE PRVE ČASTI Pre nego dođem k ftorom periodu moji[h] priključenija, sireč kako
Milanković, Milutin - KROZ CARSTVO NAUKA
Ptolemajos nije saopštio imena tih filozofa, već je samo to njihovo shvatanje nazivao smešnim. Kopernik se zadubi svojom vlastitom glavom u to pitanje i ne dade Ptolemaju za pravo, jer mu se činjaše da je
„Zašto?“ „Vazduh što ga izdišemo sadrži u sebi neaktivnog vazduha, kako se do sada nazivao, tj. vezu uglja i oksižena, što sam Vam maločas pokazao.
Vasić, Dragiša - SABRANE PRIPOVETKE
opijen, skoro uplakan, ja se povratih u zemunicu, da sanjam o svršetku rata, koji sam toliko mrzeo i toliko puta nazivao najodvratnijim ljudskim poslom, ali u kome sam, isto tako, postao mnogo boljim čovekom, poučavajući se iz njega
“ A da mu je kafane žao bilo, o tome nema ni govora, pa se nije to jedanput desilo da je on nju pakosnicom i zlom ženom nazivao i prebacivao joj što je zbog nje i razgovora sa ljudima željan ostajao.
Pupin, Mihajlo - Sa pašnjaka do naučenjaka
Engleski jezik nazivao je “jezikom Sjedinjenih Država”. Kristijan je ponekad uspevao da napusti hotel i da me prati na mojim dugim traganjima
ostavile još veći utisak da Bilharc nije sve preuveličavao u nameri da podvuče veliku razliku između onoga što je on nazivao idealizmom klasične Grčke i realističkog materijalizma savremene Amerike.
se mnogo sviđala i gubila su i ono malo što je u njima iole bilo vredno pažnje, čim ih je on suprotstavio onome što je nazivao američkim mehanizmom i materijalizmom i time svalio odgovornost na materijalizam o učenju i postanku bioloških vrsta.
On je bio vatreni prezbiterijanac i, kad god mu se ukazala prilika, ismevao bi ono što je nazivao Bilharcovim rimokatoličkim nazorima.
Kasnije sam saznao da je, čuvši ovu moju odluku, čestitao sebi što je uspeo da me spase onoga što je on nazivao ”materijalizam prirodnih nauka”.
Uz saglasnost doktora Šeparda, otišao sam u svoju letnju ”vilu”, kako sam u šali nazivao kolibicu na obali reke Paseik blizu Raterfotd parka u Nju Džerziju.
Ovo je sigurno neobično i dovodi do zaključka da je, posle svega, Bilharc najzad uspeo da me odvuče od onog što je on nazivao ”naučni materijalizam”. Bilharc u tome nije uspeo, ali ono što je postigao vredno je pažnje.
pokreta koji traže objašnjenja, a posebno delovanja ljudi tipa “junačkog viteza Roulenda iz Troje”, kako ga je Maksvel nazivao u šali.
Mnogo me je zabrinjavao nedostatak onog što je Barnard nazivao ”poznavanje pojava oko nas... koje se stiču svesnim naporom studenta...
Bio je to isti način klanjanja kao i na Univerzitetu u Kembridžu u to vreme. Ovakav poklon ja sam nazivao anglo-saksonskim i on je bio sasvim suprotan od Kenigovog naklona.
razmrdavao svojim predrasudama protiv američke demokratije, i večnim primedbama protiv imaginarne sablasti koju je on nazivao ”američki materijalizam”. Buđenje osete mnogi američki građani, rođeni na strani, kada posete svoju rodnu zemlju.
a u ovoj zemlji veliki Džozef Henri i njegovi savremenici, bio je pokret za idealizam u nauci ili, kako ga je nazivao Andrju Vajt, ”nadom za viša pregnuća.
Petković, Novica - Dva srpska romana (studije o Seobama i Nečistoj krvi)
početka ili, preciznije, samo godinu dana ranije Crnjanski je pisao o eterizmu; pesnike svog pokolenja, i sebe s njima, nazivao je eteristima.
Ivić, Pavle (sa grupom autora) - Kratka istorija srpske književnosti
pesničke forme i mišljenja koje dijalektički povezuje krajnosti: vatru i pepeo, biće i ništavilo, život i smrt. Nazivao je to "patetikom uma", koja se silovito osetila u njegovoj najboljoj i jedno vreme veoma uticajnoj knjizi Vatra i ništa
Stanković, Borisav - GAZDA MLADEN
Pognutije glave, ozbiljnije prolazeći, nazivao bi boga, na što bi mu otuda, iz dućana, sam hadžija uvek glasno odgovarao. Pre to nije činio. Naročito u početku.
Onaj, i ne sačekav da mu sluškinja kaže, odmah bi se dizao, klanjao, nazivao laku noć i odlazio. U označeni dan on bi došao u dućan.
Stanković, Borisav - TAŠANA
(Gorko): Oh, ne da me utešiš, no bar da me sažališ i da vidiš kako mi je. Da vidiš Tašanu koju si tobože sestrom nazivao, koja te je, kada si sa pokojnikom dolazio, kao brata pazila. (Sećajući se na sav bol, jad, muke, suze joj pođoše.
Sekulić, Isidora - Kronika palanačkog groblja
možeš svetla lika stati i pred mrtvoga oca, i pred mater, i pred tvoju „dobrotvorku”, kako si me u poslednjim pismima nazivao. Zabolelo me je to, ali razumem. „Nena”, to je detinjska reč, a ti si eto pravi pravcati čovek.
ali je u tom času voleo svom dušom jednog svog đaka, jednog i jedinog njegova Kalenića, koga iz poštovanja nikada nije nazivao krštenim imenom. Mahao je rukom kao zastavom dokle god se ćaci videli. Đaci se osvrtali. Osvrtao se i Branko.
Olujić, Grozdana - SEDEFNA RUŽA I DRUGE BAJKE
Bio je spreman da sluša čak i pesmu potoka koji je sebe nazivao rekom. Igra cveća u livadi i neumorno tumaranje mrava zanimali su ga više od kretanja sunca u nebu. U redu!
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
Pak se Marko pod šatora šeće: Arap sedi, pije vino ladno, služi mu ga mlada i devojka; božju pomoć nazivao Marko: „Božja pomoć, dragi gospodine!“ Arap njemu lepše odgovara: „Zdrav, junače, delijo neznana!
Kralj mu božju pomoć nazivao: „Božja pomoć, vojvodo sibinjska!“ Vojvoda mu bolje odaziva: „Zdravo, kralju od Maćedonije, zlatna kruno pod nebom na
Taman cura na obalu dođe, ona stade vodu zavatati, dok eto ti od Avale Porče, božju pomoć curi nazivao; ona njemu pomoć privatila, pa je curi Porča govorio: „Oj, boga ti, lijepa đevojko, dovat'der mi vode u maštravi, da s'
Utom Iva pred šatora dođe, božju pomoć Turkom nazivao: „Božja pomoć, Ribničani Turci!“ Lepo Turci pomoć privatiše: „Zdrav, junače, Senkoviću Ivo! Koje dobro, Senkoviću Ivo?
bana Zadranina, al’ pred dvorom Kumrija robinja, ona njija od zlata bešiku, u bešici dva banova sina; božju joj je pomoć nazivao: „Božja pomoć, gospo banovice!
Ćopić, Branko - Orlovi rano lete
je dječak u školi, Jovanče i Lazar prevukoše s tavana sav onaj krš od razne starudije i alata koji je Mačak s ponosom nazivao „moja radionica“. Sve to posakrivaše iza jedne živice u dnu bašte, tamo gdje niko nije zalazio.
Stefanović Venclović, Gavril - CRNI BIVO U SRCU
Ama iz pisma je vrlo bio mudar i svašto je znao iskazati i protolkovati svaku duboku reč. A rad toga nazivao ga je sveti Jeronim svojim okom, — »moje gledanje«.