Radičević, Branko - PESME
On na klupu sada seda Pa u more dole gleda: Valovi se o kam bore, Čine mu se njemu zbore. Ta njiova silna jeka Nosi nešto iz daleka, Nosi glase; on i sluša — Sve tužnija njemu duša, Sve se teže jad obara, Trza
Matavulj, Simo - BAKONJA FRA BRNE
učini, ubica odgovori: „Nije mi, valaj, žâ šta sam ga ubija, ali ne bi nikad prižalija da sam mu krv prolija, jer je njiova krv teška i devetom kolinu...
! — reče, krsteći se, Srdar. — Je li ovo smeteni Bukar? Je li čovik, ili pas? — Brzi su Bukovičani, oca im njiova! — veli Boban — ali je ovo jopet priko mire! Konj i Bukar proletješe ispred kuća, pak saviše duž rijeke.
Leskovac, Mladen - STARIJA SRPSKA POEZIJA
naglosti protiviti i zato, kao što izvestitelj veli, drugda i ,strašno’ pevati; za koje su me, kao što mislim, isto njiova, svakojakom tumačenju izložena sledstva, dovoljno opravdala.
Popović, Jovan Sterija - ROMAN BEZ ROMANA
Čuli smo, dakle, da mesečne žene ništ’ ne govore, ili vrlo retko, da su vrlo malene; sad dolazi jošt znati da njiova lična boja nije kao kod nas bela nit’ rumena — »Šta, šta?
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
i ubiše; kad osmoga biti započeše, al' pogibe Bogdan Juže stari, i izgibe devet Jugovića, kako devet sivi sokolova, i njiova sva izgibe vojska.
dva Mrnjavčevića, ban Uglješa i vojvoda Gojko, Vukašin je grdni rana dopô, njega Turci s konjma pregaziše, i njiova sva izgibe vojske.