Crnjanski, Miloš - Seobe 2
Pod komandom austrijskih đenerala, koji su imali velike, troroge šešire, ukrašene nojevim perjem, Rascijani su sačinjavali takozvanu „mađarsku“ konjicu, koja je jahala na malim, ali brzim, durašnim, brnjašima.
Sav u crnom somotu, sa belim rukavicama do lakata, i crnim, nojevim, perom za šeširom, Garsuli je privukao pažnju cele te gomile, koja je već znala da joj se nešto, sudbonosno, priprema.
gorostasna, mrtvačka glava neka Vijena, koja ga pita, sa kojom razgovara, u snu, kao da je pred carskim oficirima, sa nojevim perom na šeširima, u kasarni princa Aleksandra, u Belgradu, kroz koju je ušao u vojsku, Pavle se, ljutito, prodera:
Tada, međutim, odjeknu pucanj iz husarskog štuca, i Pavle vide kako Garsuli, pod svojim šeširom ukrašenim nojevim perjem, pada, u kola, pa se diže ponova, a zatim, zaljuljan, ispada iz kola i ostaje, nepomičan, na zelenoj travi.
Izbacio je za njom, prvo, jednu stolicu, zatim joj je izbacio haljine, šešir sa nojevim perjem, a na kraju, neočekivano, violončelo, koje odjeknu i samo što se ne raspuknu.
Kao dete, i Pavle je, u Belgradu, posmatrao, sa divljenjem, te šešire oficirske, ukrašene nojevim perjem, u vojsci, u koju su Isakoviči, sa Vukom Isakovičem, ušli.
Turska je za trenut bila spasena. Mogla je da čeka obnovu rata mirno. Između jarosnih, austrijskih đenerala, sa nojevim perjem na šeširu, i turskih armija, tekla je, i šumela, razlivena Tisa, treperile su, noću, bezmerne baruštine,
Neke nakarade, sa nojevim perjem na šeširu. Koji sa sobom, u bitke, dogled nosi. A koji nove oficire, u puku, pri predstavljanju, gleda, kroz