Jakovljević, Stevan - SRPSKA TRILOGIJA 1
Pusta tišina i neki svečani mir ovladao je prirodom. Štrče oguljena stabla i prelomljena drveta, svedoci okršaja, a ovi šiprazi još kriju granama svojim mrtva tela ratnika.
Knežević, Milivoje V. - ANTOLOGIJA NARODNIH UMOTVORINA
kad se tako nabrašni, ogrne se u bijeli lencuo mrtvački, zaveže glavu bijelom krpom, stavi između usnica nekoliko zrna oguljena luka bijeloga (česna) kao da su mu zubovi.
Todorović, Pera - DNEVNIK JEDNOG DOBROVOLJCA
Uh kakvo je ovo čudo oko ovoga drveta: kora na drvetu sva oguljena, grane izodbijane i polomljene, a oko drveta gomila mesa. Koliko li ih ovde leži?
izgledala je oparena i klonula, jer je i preko nje prešao vreli dah rata: grane poodbijane i polomljene od granata, kora oguljena, lišće čisto sprženo dimom.