Sremac, Stevan - POP ĆIRA I POP SPIRA
A posle, i pravila poetike vele da treba što više probuditi radoznalost u čitalaca, a to je, mislim, do sada već prilično postignuto.
tugovala, ne smem reći venula, jer, kao za pakost, mada je bila zaljubljena, ostala je jednako (protivno svima pravilima poetike) onako isto punačka i okrugla kao i negda još kad još nije znala za tu, takoreći, paklenu ali ipak tako slatku strast.
trebala ni da dođe, da se pisac, kao druga sretna braća njegova, obzirao na zamerke kritičara i držao strogo pravila »Poetike«. Prođoše lepi letnji dani, dani nesnosne dnevne žege i vrućine, ali i prijatne večernje i noćne hladovine.
Petković, Novica - SLOVENSKE PČELE U GRAČANICI
Ali su zato svi pomenuti činioci iz poetike istorodne u starosrpskoj, starobugarskoj i staroruskoj književnosti, odnosno u svim južnoslovenskim i istočnoslovenskim
služio za izgradnju stiha, njegove ritmičke strukture, a imao je i umetničku ulogu u sklopu jedne osobite – folklorne poetike. Folklorna poetika, kao što je poznato, nameće velika ograničenja originalnosti.
Jer ovaj dvojnik, ova senka od lika koju vidimo tek u Rajićevom snu, dolazi nam iz samog središta piščeve poetike. To nije usamljen slučaj, koji nalazimo samo kod Crnjanskog.
kad otkrijemo na kog se pesnika misli i na koji događaj, opet će nam se delo otvoriti iznutra: pokazaće nešto od svoje poetike. Zametak Čarnojevićevog lika nalazimo u objašnjenju koje je Crnjanski dao uz pesmu „Sumatra“ 1920. godine.
drugom slučaju zajedničko, jeste da uvođenje stvarne ličnosti jednog pesnika služi kao motivacija za iznošenje sopstvene poetike.
Najzad, i možda najvažnije, u Pismima iz Pariza iz 1921. godine, na jednom od mesta gde se vide sami temelji njegove poetike, Crnjanski kao potvrdu navodi Miličićeve stihove iz Knjige radosti: „A, Zemlja, neka je srećna, sirota naša sestra, Zemlja.
Izgleda da su dva eseja osobito značajna za rasvetljavanje njegove poetike: „Helioterapija afazije“ (1923) i „Mladićstvo narodnog genija“ (1924).
Ali zato može fragmentarna i mozaična. Na planu poetike promene teku kao u kaleidoskopu. One su, međutim, takve – kao što ćemo imati prilike da vidimo – i u samoj poeziji.
Dučić je kasnije menjao stih i udaljavao se od parnasosimbolističke poetike. Njegova pozna, duboka, mislena lirika, prožeta je sumornim egzistencijalnim drhtajem, pred strašnom granicom između
Pripovedanje se diže do sopstvene poetike, a poetika se, na kraju, i sama počinje pripovedati. Ovo čisto književno zbivanje može se – s estetskim uživanjem i
A to znači: između poetike koju je izgradila naša moderna do rata i nove poetike koju – uz dosledno poricanje ove prve – formiraju mladi
A to znači: između poetike koju je izgradila naša moderna do rata i nove poetike koju – uz dosledno poricanje ove prve – formiraju mladi avangardni pisci posle rata.
Ivić, Pavle (sa grupom autora) - Kratka istorija srpske književnosti
Pisana srpska književnost u srednjem veku predstavlja poseban književni sistem, i što se tiče tipologije, i poetike, i književnih žanrova, taj sistem je nastavak i dalje razvijanje staroslovenskog nasleđa, stvorenog za
Makedonskom, koji se na srpskom jezičkom prostoru usvajaju na stvaralački način uz korišćenje razvijene epske poetike, što predstavlja poredno svedočanstvo o njenim kvalitetima.
Iz doba do 15. veka raspolažemo pomenima i zapisima i proznih i stihovnih oblika, koji funkcionišu u okvirima poetike pisane književnosti, ponekad isplivavaju kao samostalne celine, svedočeći i o formiranosti sopstvenog, usmenoumetničkog
Opačić, Zorana - ANTOLOGIJA SRPSKE POEZIJE ZA DECU PREDZMAJEVSKOG PERIODA
ostalog, ministar prosvete, Ljubomir Nenadović (1826–1895), pisao je i pesme za decu poštujući nasleđe prosvetiteljske poetike: u almanahu Šumadinče, proisteklom iz časopisa Šumadinka, objavljuje svoje basne u stihu („Gavran i lisica“, „Lav i
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
Eto zašto se ep utvrđuje u trajnim normama poetike, s postojanim sižeima, uslovnim tipovima lepote i idealima heroizma.