Crnjanski, Miloš - Seobe 2
klanjao, ambasador mu mahnu, milostivo, rukom, u kojoj je držao par rukavica, koje su bile ogromne, kao i njegovi, posuvraćeni, zlatom izvezeni, rukavi. Posmatrao je visokog, lepog, oficira, nekoliko trenutaka, sa zadovoljstvom.
Jednu ruku, po svom običaju, opet je bio uvukao u svoj, beli, svileni, prsluk, a drugu – kao da traži nešto – u svoj posuvraćeni, ogromni rukav. Bio je dobro raspoložen, tog dana, i smeškao se Isakoviču, dok se Pavle duboko klanjao.
Desnica, Vladan - Proljeća Ivana Galeba
Djed je stajao nasred sobe, s čekićem u ruci, velik u svome djelu; posuvraćeni rukavi košulje otkrivali su mu bijele, od sunca skrivene unutrašnje strane podlaktice, mekoputne u svojoj gavanskoj