Crnjanski, Miloš - Seobe 2
očiju u kom su oči treptale, kao crne zvezde, koje padaju nekud u dubinu i vuku i njega u taj zvezdani sjaj, u nekom prevrnutom svetu, kuda ona gleda.
Petković, Novica - Dva srpska romana (studije o Seobama i Nečistoj krvi)
Upućuje na to, pored ostalog, i činjenica da Aranđel Isakovič, sa simbolički prevrnutom slikom u očima pred udesni čas koji mu se sprema, propadanje kroz vodu doživljava kao propadanje kroz prazninu: „Dubina
Petrović, Rastko - PESME
A onda, skačući s busena na busen, nizbrdo, Iskrsnu on ogrnut prevrnutom kabanicom, Kao mesečina, skačući niz bregove, Zvezda, što se sa neba samih skotrljala.