Petković, Novica - SLOVENSKE PČELE U GRAČANICI
i samim tim univerzalnije transponovanje takvoga stanja treba sa čitaocem da se uspostavi komunikacija koju ceo naš prirodnojezički sistem iznutra podržava i opravdava, koja rezonira u njegovim slikovnim, glasovnim i značenjskim zalihama.
Kao da je upravo ova oblast namenjena poetskome oblikovanju, a po strani ostaju svi oni osnovni elementi koji tvore prirodnojezički sistem kao komunikacioni, modelativni sistem jedne kulture i kao njena vrlo značajna, kolektivna memorija.
Međutim, pesnici ovde pokušavaju da se koriste „muzikom“ koju prirodnojezički sistem memoriše kao, paradoksalno rečeno, svoju vlastitu unutarnju organizaciju; Zoran Mišić bi rekao da koherentna
stiha (njegova ritmičkomelodijska strana) teži da se svede na aktivirane i oblikovane ritmove i intonacije koje prirodnojezički sistem, kao naša kolektivna memorija, pamti.