Petković, Novica - SLOVENSKE PČELE U GRAČANICI
da bismo se u tome pesnikovome tvorenju razabrali, treba uzeti u obzir i unutarnje ustrojstvo, način funkcionisanja prirodnojezičkoga sistema, a isto tako i one posebne oblikovne zakonitosti kojih se pesnik pridržava kad sastavlja tekst.
ali ćemo iz već iznesenih razloga poći od nekih osnovnih i dovoljno poznatih stavova savremenoga semiotičkog izučavanja prirodnojezičkoga i književnoga komunikacionog sistema.
U poeziji, u tzv. velikoj poeziji, dolazi se do samih granica prirodnojezičkoga sistema, stvara se na samim njegovim rubovima; pesnici verovatno više no bilo ko drugi imaju pravo da kažu kako sam
i interesovanje prema samome izvoru poetskih obličja, prema onome toliko zagonetnome odnosu između poetskoga tvorenja i prirodnojezičkoga supstrata.
Popinoj se pesmi samo na izrazitiji način zbiva ono što karakteriše poetsko stvaranje uopšte i aktuelizuje odnos između prirodnojezičkoga i književnoga sistema.
funkcionišu kao stilskoiracionalni ostatak koji je već pominjano standardnoracionalno jezgro istisnulo na periferiju prirodnojezičkoga sistema.
sistema po jednoj, čini mi se, mogućoj analogiji shvata kao razvoj bilo koga drugog znakovnog sistema, a u prvome redu prirodnojezičkoga.
u poetsko oblikovanje uključili osnovnije jezičke elemente, one jedinice koje ulaze u neophodan komunikacioni inventar prirodnojezičkoga sistema.