Petković, Novica - Dva srpska romana (studije o Seobama i Nečistoj krvi)
Stoga, u krajnjoj liniji, i nema ničega protivrečnog u činjenici da su za nas vrline ono što su za njih bile mane. Najzad, dobija se utisak kao da je Stanković, kad se po
Pažljiv čitalac dosta lako zapaža da ima nečega nestalnog, kolebljivog, na mahove i protivrečnog u ponašanju većine Stankovićevih likova.