Crnjanski, Miloš - Seobe 2
Kraj sve buke i huke, taj glas je, neprekidno, ponavljao se, kao da ga je sve dalje zvao, mamio, prožimao mu telo. Oseti kao da je, sa saona, sišao, pa da i on juri na snegu, veliki, porastao – juri, juri, nekud, u sneg, u
Jakovljević, Stevan - SRPSKA TRILOGIJA 1
Vojnici posmatraju i ćute. Ledena drhtavica i pritajen strah prožimao je telo. U ratu neko mora poginuti i taj će biti isto onako naduven, pomodreo kao leš pored koga sada prolazimo, a sa
Desnica, Vladan - Proljeća Ivana Galeba
Hladna crkvena lađa bila je slabo osvijetljena. Uz duvare strujao je vlažan dašak i prožimao do kostiju. Na ostacima pozlate po zidovima žmirkali su odsjevi petrolejskih lampa.