Sekulić, Isidora - Kronika palanačkog groblja
Još poslednji put društvo se sabi u celinu oko starog kafanskog klavira. — Braćo, da uradimo još jednu i poslednju našu „filharmoniju” — ču se nečiji
Ćopić, Branko - Orlovi rano lete
— Za kim si došla? — Za Stricem. On se nikad ne obzire, samo pruža korake. Čitava družina prasnu u smijeh i sabi se u čvrst krug oko pocrvenjelog Strica, koji je samo zbunjeno zvjerao oko sebe kao da je pao s kruške.