Petković, Novica - Dva srpska romana (studije o Seobama i Nečistoj krvi)
65 I to se, naravno, odražava u sklapanju rečenice: u njenoj segmentaciji, u redu reči, i osobito u stepenu učešća i vrsti prozodijskih (supersegmentnih) sintaksičkih sredstava.
O redu reči kod Stankovića, o čudnim inverzijama, još čudnijim vraćanjima i ponavljanjima, kao i o segmentaciji sintaksičkog niza koja zna da se ubrza (usitni članke), poput one koju ćemo kasnije kod Crnjanskog naći, ali zna i za
reči (različne inverzije); uz to se pojačava repeticiona težnja (pojava metabole), kao i težnja ka dinamičnijoj i dubljoj segmentaciji (pojavljuje se isprekidani, „mucavi” niz, što se na koncu završava ili u prekinutim, nedovršenim ili u eliptičnim