Tešić, Milosav - U TESNOM SKLOPU
DRVENA 68 PREOBRAŽENSKA CRKVA: ZVONIK S ARHANĐELOM BLAGOVESNIKOM 71 BUDIM 72 BUDIMKA DEVOJKA 75 DEVOJAČKI BREG 76 KOLO SENTANDREJSKO 79 MAGARČEV BREG 83 PRVA GROBNA PESMA 85 SENTANDREJA, ІRІЅ FLORENTІNA 87 KRUG RAČANSKI, DUNAVOM 90 I 91 PUT
Tek devojka siluetu zgradi u jarinu, arhaizam mladi. KOLO SENTANDREJSKO Ni Brankovo vilovito niti teško Njegoševo, nego kolo što kroz sito trijeriše - vitlaj, plevo!
Kresnuv kremen iznad Fruške, pali Mesec lojanicu požutelim lišćem kruške. Kreni, lolo, i nelolo, sentandrejsko nedokolo! Sine šajkaš - pukne šarka: Đur, Ostrogon, Baja, Kovin, pa Komoran - brodi šajka. Ne mirujem niti plovim.
Živo, ruko, šaraj slovo, sentandrejsko krepi kolo! U pređu se spleo snovač: Breme, Viljan, list s Lipove, te Iločac. (Teče orač šumi ralo.
Zov ubruji u povratič: bruj raskuje slovokovač a mač trgne plemić Radič. Pod stoleće orahovo sentandrejsko sleti kolo. Grabovac je negrabovac. Po nečuju šta leluja?
Iz Budima u Santovo sentandrejsko svedem kolo. Izgrejao lastar s panja. Zagasito jezik diše, dišu Čanad i Batanja a romori Pomorišje.
Truse reči s krtih grana kao ljuske s platna freske. Protkaj, potko, i osnovo, sentandrejsko krhko kolo! Put po krugu - nigde znanca. Kud me vodi šumna staza?
(Slik treperi oko gaza.) Otvore se troja vrata a ni Lovre ni Pomaza. Ravna Pešta. Veče tmolo. Sentandrejsko gde je kolo? Što je bilo tek oživi u studiji, u otisku, na ikoni, na graviri, u plamenom zlatotisku.
Natkrij, višnjo, I topolo, sentandrejsko simbol-kolo MAGARČEV BREG Nesi, breže, čudo ti za oko...! B. Radičević: Đački rastanak Ni gradina niti leja.