Crnjanski, Miloš - Seobe 2
su oni, Isakoviči, u Austriju prešli, i kako žive sad u Sremu i temišvarskoj Generalkomandi, u Banatu, koji su Novom Servijom nazvali. Međutim, sekretar ga prekide. To je intjeresno, kaže, ali to su već čuli!
Ne trpi laž vijensku, svet hrišćanski, koji nije hrišćanski, ne trpi ni Turke u svojoj Mačvi, a plače za svojom Servijom, koju više, otkad se i iz Srema iseliše, i ne vidi. Pa šta?
Kakvog je smisla imalo to u njihovom životu? Ti paori, međutim, koji su svoje kosti posejali u zemlju koju su Novom Servijom nazivali, zapisali su imena svojih sela, koja su u srcu nosili. Na geografsku kartu Rusije, i Evrope – za večnost!