Petković, Novica - SLOVENSKE PČELE U GRAČANICI
u zanosu, ne može jednostavno preneti slikom, nego slikom koju nosi ritmičkointonaciona struja, saobražena sa sintaksičkim raščlanjavanjem govornog niza.
Pri tome se nije služio samo ponavljanjima, kojih inače ima – bar u nekim pesmama – srazmerno mnogo, niti samo običnim sintaksičkim paralelizmom, nego je i jedne i druge izvodio – s recipročnom zavisnošću – iz kompozicione konstrukcije pesme.
Ona se mora zameniti nekom novom. I čime ju je Matić zamenio? Zamenio ju je sintaksičkim jedinicama kao i neki drugi pesnici.
što ovakve Matićeve pesme imaju, s jedne strane, stih s početkom koji je nekad dosledno a nekad povremeno obeležen sintaksičkim ponavljanjima, ali zato uopšte nema obeleženog kraja, pa je stoga njegova dužina proizvoljna i nije formotvorna; s druge
Drugim rečima, težnja da se sintaksičkim poretkom podjednako istaknu oba kraja stiha neminovno za sobom povlači i težnju da taj poredak bude sačinjen od dve
U njegovim pak simetrično organizovanim sintaksičkim porecima često dolazi ili do prividnoga ili do stvarnog stapanja ponekoga njihovog istovetnog dela.
Petković, Novica - Dva srpska romana (studije o Seobama i Nečistoj krvi)
zamišljenog pripovedanja: prvo raniji preci, čukundede i pramdede, pa neposredno otac i majka, da bi se najzad samim sintaksičkim sklopom izdvojila i istakla junakinja (čini se to pomoću sintaksičke fraze „pa čak i o njoj - Sofki”, sa uzlaznom
tekstu takve su pojave nužno i uzajamno povezane s njegovim umetnički motivisanim sklopom, pa nas stoga odnosi u sintaksičkim strukturama i mogu, preko lanca povratnih veza, dovesti sve do najskrivenijih odnosa u njegovoj narativnoj strukturi.
Sve skupa uzeto otvara put raznoličnim sintaksičkim ponavljanjima, koja inače nalazimo - negde više, negde znatno manje - u svima vrstama stihova, ali ne i u prozi.