Trebješanin, Žarko - PREDSTAVA O DETETU U SRPSKOJ KULTURI
Zatim uzme vuneni crven konac, naniže na njega nekoliko oljuštenih čenova belog luka, jednu starinsku srebrnu paru, ljušturu belog puža i nekoliko pramenova bele vune.
Maksimović, Desanka - TRAŽIM POMILOVANJE
SEBARSKE ŽENE 73 ZA BRANKOVINSKE SELjAKE 75 ZA NEROTKINjE 77 ZA ČOBANKU KOJA SE PO OCU NE ZOVE 79 ZA PESNIKINjU, ZEMLjU STARINSKU 81 ZA ONE KOJI NE UMIRU NA VREME 83 ZA APOKRIFE 84 ZA MAĐIONIČARE 85 ZA ISMEVAČE 87 ZA ZAVIDNIKE 89 ZA PESME 91 ZA
ZA PESNIKINjU, ZEMLjU STARINSKU Za pesnikinju, zemlju starinsku, za njene večne rekvizite i šablone, za nebesa koja nežnošću kipte, za patetične sukobe
ZA PESNIKINjU, ZEMLjU STARINSKU Za pesnikinju, zemlju starinsku, za njene večne rekvizite i šablone, za nebesa koja nežnošću kipte, za patetične sukobe vasione, za livade nikad idile
Danojlić, Milovan - NAIVNA PESMA
Kao urednik i pokretač zajedničkih poslova, bio je nenadmašan. Imao je starinsku predstavu o moralnosti valjano urađenog posla: što je ispod njegove ruke izlazilo, moralo je biti dobro izvedeno.
Ako je tačno da beogradski govorni duh kida starinsku, brđansku raspevanost jezika, isto toliko je tačno da treba biti oprezan prema beogradskoj jezičkoj kovačnici, a
Skerlić, Jovan - ISTORIJA NOVE SRPSKE KNJIŽEVNOSTI
Delo je prvi satiričan roman u srpskoj književnosti i značajno kao prvi napad na starinsku fantastičnu romantiku i bolešljivu sentimentalnost. POZORIŠNI PISAC. — I pre Jovana St.
Tu starinsku, kitnjastu i knjišku sentimentalnost on pojačava obiljem diminutiva svake vrste, često i diminutivima diminutivâ (vetrićak
Ako ne čini to, onda upada u naivnu i starinsku romantiku, puštajući svom srpskom oduševljenju sav mah, pišući, fantastične patriotske priče za veliku srpsku decu
I on često dovršava svoje pripovetke kao starinsku melodramu ili roman-podlistak. Lazarević, uopšte, optimistički i idealistički gleda na život i na ljude.
Milićević, Vuk - Bespuće
u staroj crnoj odeždi koja mu je bila prekratka, sa raširenim krstom na leđima, držeći u koščatoj ruci nisko oborenu starinsku knjigu čiji povez bijahu izgrirli moljci da se, ispod kože, na mjestima providjelo drvo, gutao i davio se u riječima,
Obradović, Dositej - ŽIVOT I PRIKLJUČENIJA
Imali smo pre noći dva časa vremena za obići velika zdanija arhiepiskopije i velikolepnu starinsku cerkov; podobne, i po bedeni grada hodeći, ne mogah se do|voljno nagledati, smatrajući različno ustrojeno i od same
Matavulj, Simo - BAKONJA FRA BRNE
njega veliko kandilo i tri mala; pa odnijelo ispod njega zlatnu kutiju u kojoj se hrani presveta oštija; pa odnijelo starinsku pričesnu čašu, svu od zlata, prilog bosanskog kralja Stjepana Tomaševića, koju su fratri njekad otuda donijeli; pa
Velmar-Janković, Svetlana - DORĆOL
približilo, Mirku je bilo nešto preko dvadeset godina i još ce ni po čemu kije videlo da će mu život početi da liči na starinsku priču. A priča je već bila počela.
Kočić, Petar - IZABRANA DELA
— Ne čuj, vilo, ne preuzmi glasa! — E, ljudi, baš 'nako po starinsku! — čudi se kotlar. — Da šta ti misliš? — prodera se Simeun. — Kad sam stigô u Majdan, mrtvo sve kô groblje. Niđe nikog!
Čajkanović, Veselin - REČNIK SRPSKIH NARODNIH VEROVANJA O BILJKAMA
Ζήνα ‹= Zevsa mi›; nem. potz i kotz, frc. bleu, b. Grіmm, DO4, 1, 13). Mogućno je, međutim, da mi ovde imamo starinsku kletvu samim borom, odnosno numenom koji je u njemu, upor.
Ćipiko, Ivo - Pauci
—Imaš u nečemu razlog, — uzvrati Ilija, ali, brate, zagrdiše trgovci u varoši. Drže kamatu po starinsku: pletu na talijer, i više, a blagajna daje, vele, svojima dvanaest novčića na talijer. Gdje je to?
Ilić, Vojislav J. - PESME
I staro, stoletno hrašće zašušti monotono Starinsku nekakvu pesmu, starinski neki jad; Beli se zanija cvetak, kô malo srebrno zvono Zapeva ceo sâd.
Milanković, Milutin - KROZ VASIONU I VEKOVE
Ja zacvileh i počeh, u bolu, da pevam onu našu starinsku pesmu: „Sećaš li se onog sata, kad glas dođe iznenada, k’o iz vedra neba grom.
Ćopić, Branko - Orlovi rano lete
— Jadni moj Stric, noćas ga je zaista onaj vuk pojeo. Dobro sam ga čuo kako zavija. Dječak izvuče iz njedara nekakvu starinsku kuburu, pa sjekiricu uze u lijevu, a kuburu u desnu ruku i tako, gotov za bitku, još opreznije krenu prema logoru
Izdaleka posmatrano, sve je to ličilo na nekakvu starinsku povorku Turaka i hajduka o kojoj pjesma pjeva: ... Kad prođoše Turci Lijevljani, provedoše iz gore hajduke...