Afrika
primitivnosti i golotinji onaj koji nosi evropsku odeću, sastavljenu od najčudnijeg komađa, no onaj koji usvaja svoje tradicionalne plašteve, čuvane dotle samo za praznike. „Dakar nije Afrika!
Trebješanin, Žarko - PREDSTAVA O DETETU U SRPSKOJ KULTURI
Svi ovi vidovi udruživanja rada predstavljaju tradicionalne ustanove uzajamnog pomaganja odvojenih inokosnih porodica ili zadruga, pa i čitavih sela.
Taj svet igre odvojen je od zbiljskog, svakodnevnog sveta čvrstim i lako uočljivim prostornim i vremenskim međama. Tradicionalne dečje igre u našoj seoskoj kulturi najčešće se zbivaju na nekom poljančetu, na prostoru omeđenom kamenom ili linijom
), bajke, zagonetke, pitalice, poslovice itd., prvenstveno su namenjene deci. „Pedagoški gledano, ti oblici tradicionalne kulture su pravi programski sadržaji i prava didaktička sredstva koja kultura stavlja na raspolaganje roditeljima i svima
19. ³⁴ Ivić, I., „Tradicionalne dečje igre i savremena decaβ, Raskovnik, 53—54, 1988, s. 95. ³⁵ Karayić, V. S., Život i običaji naroda srpskoga,
⁴⁸ Ivić, I., „Tradicionalne dečje igre i savremena deca“, Raskovnik, 53—54, 1988. ⁴⁹ Ignjatović, S., Narodna književnost u nastavi i vaspitanju,
Ivić, Danka, „Basme zapisane između dva rata“, Raskovnik, 50, Beograd zima 1987/1988. Ivić, I., „Tradicionalne dečje igre i savremena deca“, Raskovnik, 52—53, Beograd 1987. Ivić, I.
Danojlić, Milovan - NAIVNA PESMA
To dvojstvo je kod njega izgledalo prirodno; suprotnosti iznutra stopljene, u organskoj vezi. Vezanost za neke vidove tradicionalne kulture davala je njegovim istraživačkim pregnućima značenje nečeg duboko promišljenog i neophodnog.
Petković, Novica - SLOVENSKE PČELE U GRAČANICI
Postoji još jedna često zanemarivana i važna činjenica. Vukov književni jezik potiče iz tradicionalne usmene i ruralne kulture, a preuzeo je osnovnu komunikacionu ulogu u novoj, modernoj kulturi koja se tek formirala i
U levoj i desnoj polovini prepoznajemo, naravno, tradicionalne polustihove. Međutim, leva i desna polovina, ako su već organizovane po načelu sintaksičke simetrije i ako uz to na
Zato je tzv. pesnički jezik oduvek težio da se izdvoji u poseban potkod; zato je stepen tradicionalne poetičnosti uvek bio u direktnom proporcionalnom odnosu sa selekcijom leksike i sa nastojanjem da se formira i osvešta
Najznačajniji razvojni smer u srpskoj poeziji HH veka vodi ka odbacivanju tradicionalne zalihe jezičkopoetskih sredstava ili postupaka kojima su se postizali muzički efekti u stihu; pesnici tu zalihu
Zatim, novi književni jezik dolazio je iz tradicionalne ruralne kulture, a imao je zadatak da služi kao oficijelno sredstvo opštenja u modernoj, urbanoj kulturi, koja se kod
tolikih bespogovornih osuda tog sveta poteklih iz modernog ugla, pružiće (ne bez izvesne topline) razumevajuću sliku tradicionalne kulture: „Stari, vekovima čuvani običaji nisu samo sputavali ličnost, kao što se to danas nama čini, nego su oko nje
Petković, Novica - Dva srpska romana (studije o Seobama i Nečistoj krvi)
A već je i to moglo da izazove, samo po sebi, zabunu kod kritičara. Jer, oslonjeni na tradicionalne gramatičke priručnike, oni u Stankovićevom postupku nisu mogli videti ništa drugo nego „aljkavost” i „grešku”.
ne samo - kako se to u kritici često isticalo - aristokratskog hadžijskog staleža, nego isto tako i celog jednog vida tradicionalne balkanske gradske kulture sa njenim osobenim sistemom vrednosti, i sa nama danas ne uvek dovoljno razumljivim životnim
na bliže razmatranje ove „poetizacije” prozne sintakse, valja odgovoriti na pitanje šta je Crnjanski stvarno napustio iz tradicionalne metrike, za koju je verovao da ju je „razbio”. Na to pitanje u osnovi i nije tako teško odvoriti.
Petrović, Rastko - AFRIKA
primitivnosti i golotinji onaj koji nosi evropsku odeću, sastavljenu od najčudnijeg komađa, no onaj koji usvaja svoje tradicionalne plašteve, čuvane dotle samo za praznike. „Dakar nije Afrika!
Ivić, Pavle (sa grupom autora) - Kratka istorija srpske književnosti
One prodiru u sferu pisane reči i počinju razarati tradicionalne i uspostavljati nove vrednosti. Književnost ulazi u period dugotrajnih, bespoštednih borbi, iz kojih će izići
rad najveći, obavio je četiri temeljna posla: napisao prvu gramatiku, prvi rečnik (Srpski rječnik, 1818), reformom tradicionalne ćirilice stvorio modernu srpsku azbuku zasnovanu na fonološkom principu, stvorio moderni srpski književni jezik na
koji su dobrim delom uzeti iz usmene poezije i proze, književni jezik je u početku više odgovarao potrebama ruralne i tradicionalne kulture nego urbane i moderne.
Avangardna književnost je - kao i avangardno slikarstvo i muzika iz istog vremena - zapravo osporavala tradicionalne umetničke norme i oblike. U srpskoj književnosti ekspresionizam će se 1920. prvi oglasiti kao avangardni pokret.
U čisto književnom pogledu bili su konzervativni. Obnavljali su neke prevaziđene obrasce. Pa ipak, obnova tradicionalne književnosti nije njihova zasluga, jer ona 30-ih godina nije toliko obnavljana koliko je, nakon gašenja avangardnih
(1976), Lele i kuku (1978) daje nove obrasce dijalekatske poezije, pune frazeologizma, koji čuvaju ostatke jednog vida tradicionalne kulture u Crnoj Gori.
Popović, Jovan Sterija - ROMAN BEZ ROMANA
) — neposredno oslovljavanje; u Sterije (kao i glagol apostrofirati) kao naziv za figuru »misli« iz tradicionalne retorike i stilistike: neposredno oslovljavanje odsutnih lica (živih i mrtvih), bogova, pa i neživih predmeta (otadžbine,