Crnjanski, Miloš - Seobe 2
Bila su to nečista posla Nečastivoga i kao neka mađija. One su imale isti, tamni, dim na crnim očima, ista uzvijena usta, iste čak i grudi, pa i glas. Isto lepo, setno lice, ali sa malo prćastim nosem, a isto tako i taj mio pogled.
Bila je žeđ, koja ju je morila, godinama. Bila je stidljiva u zagrljaju, ali je od početka imala ta rumena usta, uzvijena ujutru, sa osmehom, kao da jede trešnju.