Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH JUNAČKIH PESAMA
sluge gologlave, a pušteni konji po livadi bez sedala i bez pokrovaca, nit̓ se čuju bubnji ni svirale, nit̓ se viju alaji barjaci.
Što s̓ pušteni konji po livadi bez sedala i bez pokrovaca? Što ne biju bubnji i svirale? Što s̓ ne viju alaji barjaci?“ Veli njojzi sluga Milutine: „Draga gospo, majko Anđelija, valjada je gospodar na ručku, pa u zdravlje pije
i bez pokrovaca, pušteni su da se ponapasu, spremaju se dalek̓ putovati; bubnji bili, pak su i prestali; vijali se alaji barjaci, dunu vjetar od Fruške planine, pa barjake zemlji položiše“.