Petrović, Petar Njegoš - LUČA MIKROKOZMA
Po sredini poljah opširnijeh teče r'jeka vode besmrtija; njoj su struje ka prozračne luče, tok je njezin besmrtna ideja, nje bregovi od čista rubina.
“ „Vidiš - kaže - one legione te su blizu gore trononosne, po ravnini što su na gomile do bregovah r'jeke besmrtija? Ono su ti gusti legioni Mihaila prvoprestolnoga.
Nad naše se legione vise šest hiljadah kolah svijetlijeh; veliki je naš stan zauzeo na sladosnoj vodi besmrtija četiridest hiljadah mostovah, jer žitelji neba prostranoga mogu lećet ka ognjene munje, mogu hodit na noge lagane,
mirodavca svojim vidom nebo ukrasila, bjehu njenim plamom veselijem uzigrala nebesna svjetila i srebrne struje besmrtija.
U dvor sjajni uđoše vojvode, a vojnstvo se s slavom hučnom vrati. „Ah, preblagi oče besmrtija, - reče Bogu Mihail arhangel - besprestano tvoj um presvijetli tvoritelnom blista poezijom, žertva ti se
božeski mu prestol uzdignule, pa on tamo po svojojzi ćudi da sastavlja novi krug nebesah i da dava v'jence besmrtija! Rob gluposti, vrag poretka opšteg, svemogućstva važnost ne poznaje.
traja; s obje strane besmrtne vojnike na gomile vidiš povaljene, svi u ljute rane ogreznuli; ma se napij vode besmrtija, malo tuguj, pa izdravi odmah. Na hiljade udvoji se vide po vozduhu i po ravninama, bez velike mješanije masah.
Jakšić, Đura - JELISAVETA
Nedela svoga crnim prljama Nisi l’ okaljô knjigu povesti, Gde pradedova naših imena, Kô mučenike vere Hristove, U besmrtija sjajne dvorove Istine pisac željno uvodi?