Trebješanin, Žarko - PREDSTAVA O DETETU U SRPSKOJ KULTURI
O tome nam govori i činjenica da je zakletva u dete najsvečanija i najteža zakletva. Gezeman kao „teške kletve“ Crnogoraca spominje ove: „Tako mi se krsna sveća ne ugasila!“ i „Tako mi se kuća ne iskopala!
“³² Najkraće rečeno, u patrijarhalnoj kulturi, „čovek je gospodar i gospodari, a žena služi i sluša“, kaže Gezeman.³³ Žena u Srbiji je „sluga i mužu i njegovim roditeljima“, piše Svetozar Marković.
Ko je pravi čovek on pazi da se ni odelom ne dodirne kolevke“, piše Gezeman.³ Čak i ako dete plače, a majka nije tu, otac ga neće uzeti u ruke jer ga „herojska sramežljivost drži u stezi“.
Narodnom jeziku u kojem su ispevane srpske junačke pesme civili su se, između ostalih, Gete, Grim, Mickijevič, Gezeman i mnogi drugi veliki evropski umovi i vrsni znalci jezika i književnosti.
²⁶ Karadžić, V. S., Život i običaji naroda srpskoga, Prosveta—Nolit, Beograd 1987, s. 206. ²⁷ Gezeman, G., Čojstvo i junaštvo starih Crnogoraca, Cetinje 1968, s. 156. ²⁸ Bogdanović, L.
449. ¹² Čajkanović, V., „Nekolike opšte pojave u staroj srpskoj religiji“, u: isto, s. 259. ¹³ Gezeman, G., Čojstvo i junaššvo starih Crnogoraca, Cetinje 1968. ¹⁴ Miljanov, M.
³¹ Trebješanin, Ž., isto, s. 91—94. ³² Karadžić, V. S., Crna Gora i Crnogorci, Nolit, Beograd 1987, s. 343. ³³ Gezeman, G., Čojstvo i junaštvo starih Crnogoraca, Cetinje 1968, s. 134. ³⁴ Marković, S., isto, s. 57; Grbić, S. M., isto, s.
79. ² Petrović, A., Narodni život i običaji u Skopskoj Crnoj Gori, SEZ, VII, Beograd 1907, s 362. ³ Gezeman, G., Čojstvo i junaštvo starih Crnogoraca, Cetinje, 1968, s. 134. ⁴ Vukosavljević, S.
Gajić, M. J., S Lepenice na Radiku, GNČ, 21, Beograd 1901. Gezeman, G., „Jednom mrtvom pesniku“, Zbornik u slavu Filipa Višnjića, Beograd 1936. Gezeman, G.
Gezeman, G., „Jednom mrtvom pesniku“, Zbornik u slavu Filipa Višnjića, Beograd 1936. Gezeman, G., Čojstvo i junaštvo starih Crnogoraca, Cetinje 1968. Gete, J. V., „Srpske pesme (1825)“, u: S.
Ivić, Pavle (sa grupom autora) - Kratka istorija srpske književnosti
Objavio ga je 1925. godine, pod naslovom Erlangenski rukopis, nemački slavist Gerhard Gezeman. Početkom i sredinom 19. veka, pojavile su se prve sistematski objavljene zbirke srpskih narodnih pesama, pripovedaka,