Lazarević, Laza K. - PRIPOVETKE
Nije se nikad desilo da mu se ne poslušaju svete riječi. Jedanput uđe neka pomama u ljude da razgrađuju tuđe gradine i da upuštaju stoku. Puca vrljika, a razbijenih glava kao bundeva.
Voliš ti bijelu kavu! U to dođe i pop iz gradine. Njegovo svetiteljsko lice bješe opet uzelo zemaljski oblik, jer ga radost bješe obasjala; usta su mu neprestano
Radičević, Branko - PESME
87. A najlepša: te gradine Što su svuda međ kućama, Da ga malko želja mine, Jer odraste međ šumama; Ko na zelen jednom sviče, Nikada je ne
Milošević-Đorđević, Nada - LIRSKE NARODNE PESME
185. Jano mori, Jano, slunce ogrejalo, Slunce ogrejalo, rosu omajalo, Po rude rudine, po nove gradine, Po nove gradine, po bele pšenice, Po bele pšenice, po alave ruže, Po alave ruže, Jano mori, Jano. 186.
185. Jano mori, Jano, slunce ogrejalo, Slunce ogrejalo, rosu omajalo, Po rude rudine, po nove gradine, Po nove gradine, po bele pšenice, Po bele pšenice, po alave ruže, Po alave ruže, Jano mori, Jano. 186.
Knežević, Milivoje V. - ANTOLOGIJA NARODNIH UMOTVORINA
putnik mlade pred kućom, đe je bio stao da se napije vode ili da zapali lulu, a ona mu odgovorila: Ovuda, brato, ispod gradine prije ručka. Ne vjeruj, kume, pasjim ustima.
Popović, Bogdan - ANTOLOGIJA NOVIJE SRPSKE LIRIKE
- Ta uvek smo mi na njemu! Groblje j' zemlja kôm se hodi, Groblje j' voda kôm se brodi, Groblje, vrti i gradine; Groblje, brda i doline; Svaka j' stopa Grob do groba.
Čajkanović, Veselin - REČNIK SRPSKIH NARODNIH VEROVANJA O BILJKAMA
(Vuk, Rječn., ѕ. v.). Inače jedna etiološka ‹skaska› o postanku gradine »Ćeteništa« (pod Vidojevicom, Podrinje) dovodi lan (postanak l.?
Nenadić, Dobrilo - DOROTEJ
Voleo bih da još koji put prošetam livadama oko Morave, ćuvicima Dilja i proplancima Gradine. Da li mnogo ištem od tebe, Gospode? Dimitrije Nisam ga omrzao. To je čudno.
Dadara On je ovde! Na padinama Gradine gori zaseok Brežina. Nekoliko kuća zbijenih oko Sušačke kose planulo je pred zoru, u prvo svitanje.