Veselinović, Janko - HAJDUK STANKO
Ali mu ne pođe za rukom. Stanko se već nadao tome kolaču. Leva noga, koju Lazar htede podbiti, osta čvrsto pripijena za zemlju...
Trebješanin, Žarko - PREDSTAVA O DETETU U SRPSKOJ KULTURI
(napijanje u zdravlje domaćina) (Grđić Bjelokosić, L., 1985, s. 17—18) — Koliko u slavskom kolaču zrnaca, onoliko bilo u našega brata domaćina: ovaca, jaganjaca, a najviše žutica (dukata) i muške djece! (Vlajinac, M.
Knežević, Milivoje V. - ANTOLOGIJA NARODNIH UMOTVORINA
Tebe, zmijo, ne hvala koja ležiš na ržanom kolaču, na glogovu prostiraču, no metni jezičak pod kamičak. Pade muva na međeda, nije ništa bilo, naudila koliko čela na
Šaka baka, zlata krasa; pocjelivale se dvije zmije na glogovu kocu i ržanom kolaču. OD ZLIH DUŠA (VEŠTICA) (Da ne bi što čeljadima i stoci naudile, govori se uveče, na Velike poklade): Zaspao kralj
Čajkanović, Veselin - REČNIK SRPSKIH NARODNIH VEROVANJA O BILJKAMA
Kao da su u sastavu rečnika, Čajkanović je uputio na članke o badnjaku (u čl. Hrast), o zapisu (ibid.), o kolaču (u čl. Pšenica), o mitskom bilju (u čl. Vratič), o senovitim drvetima (u čl. (Vinova) loza), o setvi (u čl.
Otiske od ,slova̓ na slavskom kolaču povadi domaćica i stavi u žito, da se sačuva od kvara. Sitom se kucne o tavan, da se ispuni želja.
majka daruje kuma pogačom, a po povratku iz crkve dete se unosi sa kravajem (422); povojnica se zove »kravaj« — po kolaču koji obavezno donosi svaka žena na dar novorođenčetu (423); pogača se sprema i za strižbu (427), a kad dete pođe u