Danojlić, Milovan - NAIVNA PESMA
(glas iz Detinjstva) Čim iziđe iz tih, omamljujućih uspomena, iz lirske omaglice koja daje blagost i sjaj predmetima, pisac zakoračuje u tuđi, odrasli svet, udaljuje se od sebe, počinje oprezno,
Desnica, Vladan - Proljeća Ivana Galeba
I tako bez kraja i konca. Od tih zamišljanja hvatale su omaglice i ponestajao dah. Nejako tijelo svo je drhtalo. Slabila je sila što drži na okupu njegovu cjelokupnost, udovi su htjeli
optimizma, i u njegovoj lelujavoj glavi, koja se još pomalo zanosila, puna rekonvalescentske prorijetke praznine i omaglice, stvarali onaj poluugodni osjećaj ljuljaške i švipsa, kao chaudeau sa portom, samo bez odgovarajuće hranljivosti.