Knežević, Milivoje V. - ANTOLOGIJA NARODNIH UMOTVORINA
po nesreći rupio: tanji od konca, crnji od lonca; kroz kamiš se privlačio, u luli noge prekršćô, zimi se smrzô, ljeti se raskravio! Šuba mu do pete: niti je razdrô u crkvu hodeći, ni bogu se moleći, već po trnju se verući i srdoboljom se... i!
Nenadić, Dobrilo - DOROTEJ
Vetar je izmešao po nebu bucmaste, runovite oblake, uvukao im se u kosu, oči, uši, liznuo im lica, raskravio ih, naterao ih u smeh (otkud sad od jednom smeh, otkud to), bojažljivost se istopila kao led na jugovini.