Ćipiko, Ivo - Pauci
Čeljad je opočivala, no njemu se pričinjaše da je taj njihov san rastrgan, predljiv i nagao, da veliki trud i brige ne dadu mirna počinka ni u tu kratku ljetnu noć...
A onda još ostade kao ukopan na mjestu brišući suze i gledajući dim što se po voljici vjetra rastrgan vraćaše kopnu s parobroda iseljenika, kao poslednji pozdrav na opustjele im domove.