Veselinović, Janko - HAJDUK STANKO
Krv je naglo jurila po žilama, kao planinski potočić kad se voda u njega slije; lepo je osećao kako se ponegde zgusne i zastane od silne navale...
Afrika
žižice, sve što bismo našli u džepu, a što bi oni posle ređali po svojim pirogama, odakle bi, i pre no što se sva voda slije sa njih, počinjali novu pesmu u horu.
Maksimović, Desanka - TRAŽIM POMILOVANJE
oveju gumna i vetrenjače sebarske u carske da se staču žrvnje; sve brašno mirisno i belo, sva njegova lava da se slije do carskih naćava.
Ćopić, Branko - Bašta sljezove boje
Sjedi on tako na tvrdoj osunčanoj ledini naspram obijeljena potočara, uzdahne, a uzdah se ne čuje, istog trena slije se s marljivim veseličastim zujanjem žrvnja i razigrana točka. E, moj dragi, tako ti je to.
Tešić, Milosav - U TESNOM SKLOPU
Tek devojka rumen s puti slije u Dunavo mlečnogolubije. Zatvori se u slik mesečina, pa on sjaji - čuje mu se boja.
Raste, kao hleb, svjetlo sa kika a kroz ono Lj, Lj od Ljepote, večernji psalam vođicu slije u Drinin nadir put Panonije. U sjenci lipe poje bratija. Podrži, Bože, bruj nad životom!
Dušine flore kad zrak ugine, s večernje Grocke u molepstvija sazvežđe brežja porfiru slije, hlebovni plamen s proskomidije.
Danojlić, Milovan - KAKO SPAVAJU TRAMVAJI I DRUGE PESME
Zastruje, iz ko zna kakvih dubina, Zeleni žmarci ce vitamina; Gricneš ga: s vrhom se jezika slije Listić električne baterije.
Petković, Vladislav Dis - PESME
suze što ti radost krije, Al' u noć mesec kad siđe ubavi, Tišinom sreće kad bol zamiriše, Odmori oko: nek se duša slije U pozni šapat velike ljubavi. 1908.
Petrović, Rastko - AFRIKA
žižice, sve što bismo našli u džepu, a što bi oni posle ređali po svojim pirogama, odakle bi, i pre no što se sva voda slije sa njih, počinjali novu pesmu u horu.
Šantić, Aleksa - PESME
I čvrsto srce priljubi srcu, i tada dva plama skupa će biti. I kad se u taj veliki plamen slije Tih suza reka vruća, I kad te silno zagrlim, ja ću umreti S ljubavi i čeznuća.