Panić-Surep, Milorad - SRPSKE NARODNE PRIPOVETKE ANTOLOGIJA
SVETI SAVA I ĐAVO Pošao sveti Sava preko jedne planine pa srete đavola. Kad ga đavo ugleda, uplaši se i šćedne da pobjegne, ali ne mogne, pa se sada sretnu na putu. Sveti Sava rekne đavolu: — Pomozi bog!
Karadžić, Vuk Stefanović - SRPSKE NARODNE PRIPOVJETKE
Mlađa dva brata reku najstarijemu da on svoga konja zakolje, ali on ne šćedne, pa ni srednji ne šćedne, onda najmlađi zakolje svoga, od kože njegove okroji oputu, jedan kraj od nje veže za strijelu,
Mlađa dva brata reku najstarijemu da on svoga konja zakolje, ali on ne šćedne, pa ni srednji ne šćedne, onda najmlađi zakolje svoga, od kože njegove okroji oputu, jedan kraj od nje veže za strijelu, pak je pusti iz luka u
Ona kad vidi brata svojega, uplaši se i počne ga tiho moliti da bježi dok se nije zmaj probudio, ali on ne šćedne, već uzme buzdovan, pa razmahne njime i udari zmaja u glavu, a zmaj iza sna maši se rukom na ono mjesto đe ga je on
izlazili, te mladoženju buzdovanom udari u glavu da je na mjesto mrtav pao, a svatovi onda đipe da ga uhvate, ali on ne šćedne ni bježati, nego ostane među njima, pa se pokaže da je on najmlađi carev sin a ne ono čobanče, i da su ga braća iz
polako otvori zaklop, kad vidi ovo dvoje đečice kao dvije zlatne jabuke i na čelima zvijezde, ražali joj se, te ih ne šćedne zakopati u zemlju, nego ih baci u jednu jažu od mlina, pa se vrati doma i kaže staroj carici, da je zakopala u zemlju u
viđe ovi struk bosio- | ka, omilje mu vrlo i zamoli mater njegovu da mu ga daruje ili za dobru platu proda; ali ona ne šćedne nikako govoreći: „Da mi daš polovinu očine carevine zanj, ne bih ti ga dala.
20. SVETI SAVA I ĐAVO. Pošao sveti Sava preko jedne planine pa srete đavola. Kad ga đavo ugleda, uplaši se i šćedne da | pobjegne, ali ne mogne, pa se sada sretnu na putu. Sveti Sava rekne đavolu: „Pomozi Bog!
Đurić, Vojislav - ANTOLOGIJA NARODNIH PRIPOVEDAKA
Mlađa dva brata reku najstarijemu da on svoga konja zakolje, ali on ne šćedne, pa ni srednji ne šćedne; onda najmlađi zakolje svoga, od kože njegove okroji oputu, jedan kraj od nje veže za strijelu,
Mlađa dva brata reku najstarijemu da on svoga konja zakolje, ali on ne šćedne, pa ni srednji ne šćedne; onda najmlađi zakolje svoga, od kože njegove okroji oputu, jedan kraj od nje veže za strijelu, pak je pusti iz luka u
Ona, kad vidi brata svojega, uplaši se i počne ga tiho moliti da bježi dok se nije zmaj probudio, ali on ne šćedne, već uzme buzdovan, pa razmahne njime i udari zmaja u glavu, a zmaj iza sna maši se rukom na ono mjesto đe ga je on
te mladoženju buzdovanom udari u glavu, da je na mjesto mrtav pao, a svatovi onda đipe da ga uhvate, ali on ne šćedne ni bježati, nego ostane među njima, pa se pokaže da je on najmlađi carev sin a ne ono čobanče, i da su ga braća iz
SVETI SAVA I ĐAVO Pošao sveti Sava preko jedne planine, pa sretne đavola. Kad ga đavo ugleda, uplaši se i šćedne da pobjegne, ali ne mogne, pa se sada sretnu na putu. Sveti Sava rekne đavolu: — Pomozi bog!