Капор, Момо - НАЈБОЉЕ ГОДИНЕ И ДРУГЕ ПРИЧЕ
Млади бармен тада није био ни за шта. Није умео чак ни да краде бостан, а када би нека крава пребегла у Мађарску, ко зна из каквих
Изнемоглим дрхтавим рукама ломили су славски колач. — Платити, молим! — рекох, и једини бармен на свету кога сам познавао још од детињства сабра мој рачун, казавши оним својим отменим баритоном: — Па, сврати
Газимо тако кроз село, а из кућа излазели излазе градски гости; трговци, један бармен, па неки пензионисани официри, адвокати и професори — остаде село за нама: већ корачамо кроз атар, а клис лети све